Verbum

падужэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які падужэў. Дадому з поля вярталася Алена як быццам яшчэ падужэлай. Васілевіч.

кало́ссе, ‑я, н., зб.

Каласы. Схілілася налітае ядраным зернем калоссе. Васілевіч. Шасцяць у калоссі сярпы. Купала.

ця́ўнік, ‑у, м.

Абл. Тое, што і цяўе. Бабка Марыля порсценька прыкідала Ірку свежым цяўнікам. Васілевіч.

прыкульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Прыйсці куды‑н. кульгаючы. Першым прыкульгаў у канцылярыю рахункавод Васіль Забела. Васілевіч.

каро́ўніца, ‑ы, ж.

Абл. Жанчына, якая даглядае кароў, даглядчыца жывёлы. Кароўніца будзе шукаць, дзе пастух падзеўся? Васілевіч.

згалада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Тое, што і згаладацца. Ганька за дарогу змарылася, змерзла, згаладала. Васілевіч.

фарсо́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і фарсісты. Чэсік падбірае полы свайго некалі фарсовага афіцэрскага плашча. Васілевіч.

дацвісці́, ‑цвіце; пр. дацвіў, ‑ла, ‑ло; зак.

Скончыць цвісці. У невялічкім садзе.. дацвілі ўжо абрыкосы і яблыні. Васілевіч.

мі́ласцівы, ‑ая, ‑ае.

Які выказвае міласць, прыхільнасць, паблажлівасць; літасцівы. Аднак лёс быў неаднолькава міласцівым да Полацка і палачан. Васілевіч.

аператы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Здольны хутка і правільна выконваць практычныя задачы; дзейсны. — Абавязак кур’ера быць аператыўным, загады выконваць бездакорна. Васілевіч.