Перайма́ць, пераіма́ць ’сустракаць (гасцей); пераймаць жывёлу; пераймаць, схопліваць, запазычваць; ісці насустрач, напярэймы’ (Нас., ТСБМ; Касп., Сл. ПЗБ, ТС), піраймаць ’спаткаць, спыніць, завярнуць’ (Варл.); укр. перейма́ти, переня́ты, перея́ти, рус. переима́ть, перейма́ть ’тс’, польск. przejąć, przejmać, przejmować, н.-луж. pśejmaś, в.-луж. přejeć ’тс’, чэш. přejímati ’прымаць, браць’, ’запазычваць, пераймаць’, славен. prejé(ma)ti ’атрымоўваць’, серб.-харв. при́мати ’перенимать’, макед. вос‑приема ’ўспрымаць’, балг. въз‑прие́мам ’пераймаць’. Прасл. (паўн.) *per‑jęti (< *ęti) /*per‑jьmati. Да пера- і іма́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

улі́чваць, улічы́ць

1. beréchnen vt, (éin)kalkulíeren vt; Bestándsaufnahme máchen (інвентарызаваць, пераўлічваць); registríeren vt;

2. (браць пад увагу) berücksichtigen vt, in Betrácht zíehen*; Réchnung trágen* (што-н D); Rücksicht néhmen* (auf A);

3. (вэксаль) diskontíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

караву́л м

1. Wáche f -, -n; Wách(t)posten m -s, -;

2. выкл разм караву́л! Hilfe!;

узя́ць на караву́л das Gewéhr präsentíeren;

браць пад караву́л in Haft néhmen*;

◊ хоць караву́л крычы́! разм es ist zum Verzwéifeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

assume [əˈsju:m] v.

1. меркава́ць, лічы́ць, дапуска́ць;

let us assume that… дапу́сцім, што…

2. fml прысво́йваць (уладу), захо́пліваць

3. fml браць імя́;

He assumed a new name. Ён узяў сабе новае імя.

4. : assume an air of innocence прыня́ць няві́нны вы́гляд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Pump

m -es, -e разм. паздка, крэды́т

auf ~ néhmen* [lében] — браць [жыць] у доўг

éinen ~ áufnehmen* — пазы́чыць, узяць у доўг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

revanchieren

sich

[-vã:ʃi:-]

1) браць рэва́нш, адплаці́ць (за што-н. каму-н.)

2) падзя́каваць (за што-н. каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ábnehmen

*

1.

vt

1) здыма́ць, зніма́ць

2) браць, забіра́ць

2.

vi памянша́цца, ме́ншаць; худне́ць

éinen Eid ~ — прыма́ць прыся́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ску́бці, скубу́, скубе́ш, скубе́; скубём, скубяце́, скубу́ць; скубі́; незак.

1. што. Цягнучы, выцягваючы, браць патроху.

С. салому ад стога.

2. што. Разрываць пальцамі што-н. на дробныя часткі.

С. пер’е.

3. каго-што. Вырываць, адрываць, выскубваць (пра траву, пер’е, пух і пад.).

Гусі скубуць траву.

С. курыцу.

4. каго-што. Перабіраць пальцамі, тузаць.

Дзеці скубуць бацьку за паліто.

5. перан., каго-што. Патрабаваць чаго-н.; непакоіць.

Мяне скубуць з усіх бакоў.

|| аднакр. скубану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́, скубну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць, -ні́ і скубяну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. скубе́нне, -я, н. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чай, -ю, мн. (пры абазначэнні гатункаў) чаі́, чаёў, м.

1. Вечназялёная расліна (дрэва або куст) сямейства чайных, лісце якой выкарыстоўваецца для прыгатавання духмянага напою.

Плантацыі чаю.

Вырошчаваць ч.

2. Высушаныя і асобым спосабам апрацаваныя лісты гэтай расліны, на якіх настойваюць духмяны танізуючы напой.

Зялёны ч.

Заварыць ч.

Купіць пачак чаю.

3. Гарачы напой, настоены на лісці гэтай расліны.

Моцны ч.

Выпіць чаю.

4. Настой на травах, карэннях, кветках і пад., які выкарыстоўваецца пераважна як лекавы сродак.

Ліпавы ч.

Грудны ч.

5. Чаяпіцце, чаяванне.

Запрасіць на ч.

◊

На чай (даваць, браць; разм.) — узнагарода, звычайна грашовая, за дробныя паслугі (афіцыянту, швейцару); чаявыя.

|| прым. ча́йны, -ая, -ае.

Ч. куст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

crusade

[kru:ˈseɪd]

1.

n.

1) крыжо́вы пахо́д

2) Figur. пахо́д -у m., кампа́нія f.

the crusade against cancer — кампа́нія змага́ньня з ра́кам

2.

v.i.

браць удзе́л у пахо́дзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)