браві́сіма, выкл.

Тое, што і брава, але ў больш моцнай ступені.

[Іт. bravissimo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавырабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.

Вырабляць больш, чым можна збыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

Завэндзіцца звыш меры, больш, чым патрэбна. Перавэндзіліся каўбасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смугле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Рабіцца, станавіцца смуглым або больш смуглым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрайне́, прысл.

У тры разы больш, у трайным памеры. Заплаціць утрайне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павы́сіць, ‑вышу, ‑высіш, ‑высіць; зак., каго-што.

1. Зрабіць больш высокім. Павысіць узровень вады.

2. Павялічыць, зрабіць большым. Павысіць прадукцыйнасць працы. Павысіць тэмпературу. Павысіць ураджайнасць. □ Рабочыя .. не адступалі ад сваіх патрабаванняў павысіць заработную плату на некалькі цэнтаў у гадзіну. Лынькоў. // Узняць на больш высокую ступень, палепшыць. Павысіць культурны ўзровень. // Зрабіць больш паважаным. Павысіць аўтарытэт.

3. Прызначыць на больш высокую пасаду. Павысіць па службе. Павысіць у чыне. □ Не было кадраў, і.. [Івана Іванавіча] нават павысілі на пасадзе. Карпюк.

4. Зрабіць мацнейшым, зрабіць больш высокім па тону. Павысіць ноту. □ Мітрафан устаў, павысіў голас, каб усе чулі яго. Бажко.

•••

Павысіць голас — пачаць гаварыць са злосцю, з раздражненнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабра́ць

1. (адсартаваць) áuslesen* vt, sortíeren vt;

2. (перагледзець) dúrchsehen* vt;

3. (узяць больш, чым трэба) zu viel néhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

узмацні́ць, узмацня́ць verstärken vt; verschärfen vt, stéigern vt (зрабіць больш інтэнсіўным); verschlímmern vt (пагоршыць);

узмацні́ць назіра́нне [ува́гу] die Beóbachtung [die Áufmerksamkeit] verschärfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

obsolete [ˈɒbsəli:t] adj. устарэ́лы, састарэ́лы, які́ больш не ўжыва́ецца;

an obsolete word устарэ́лае сло́ва;

become obsolete выхо́дзіць з ужы́тку/ужыва́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

again [əˈgen, əˈgeɪn] adv. (i)зно́ў;

now and again час ад ча́су;

once again яшчэ́ раз;

never again ніко́лі, больш ніко́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)