Verbum

пагада́ць гл. гадаць.

пагадзі́нны, -ая, -ае.

Які робіцца, разлічваецца па гадзінах.

Пагадзінная аплата.

Пагадзінная праца.

пагадзі́цца, -гаджу́ся, -го́дзішся, -го́дзіцца; зак.

1. з кім-чым і без дап. Выказаць згоду з кім-, чым-н.

П. з прапановай. — Так, нам тады было надта цяжка, — пагадзіўся са мной сусед.

2. на чым і без дап. Прыйсці да згоды, сысціся на чым-н.

Пагадзіліся ісці пехатой.

Пагадзіліся на тым, што туды паеду я.

3. з кім-чым. Памірыцца з кім-н. або прымірыцца з чым-н., прывыкнуць да чаго.

Паспрачаліся, а потым пагадзіліся.

Ён ніяк не мог п. з тым, што несправядліва з ім абышліся.

|| незак. пагаджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

пагадзі́ць, -гаджу́, -го́дзіш, -го́дзіць; зак.

1. што. Прывесці ў адпаведнасць з чым-н.

П. супярэчнасці.

2. каго. Памірыць, прымірыць.

П. спрачальнікаў.

|| незак. пагаджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

пагадне́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Дагавор, які абумоўлівае абавязацельствы ў чым-н.

Гандлёвае п.

Падпісаць п.

2. Прымірэнне, згода.

Шукаць пагаднення.

пагадо́вы, -ая, -ае.

Які робіцца па гадах.

Пагадовыя запісы ў летапісе.

пагайда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і паго́йдацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Гайдацца некаторы час.

П. ў гамаку.

пагайда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і паго́йдаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што і чым.

Гайдаць (гойдаць) некаторы час.

П. калыску.

пагалі́цца гл. галіць.

пагалі́ць гл. галіць.