Verbum

неаднаразо́вы, -ая, -ае.

Які робіцца або адбываецца не адзін раз.

Неаднаразовае запрашэнне.

Н. чэмпіён.

|| наз. неаднаразо́васць, -і, ж.

неафіцы́йны, -ая, -ае.

Які не мае афіцыйнага значэння.

Н. прыём.

Неафіцыйная сустрэча.

Неафіцыйная заява.

|| наз. неафіцы́йнасць, -і, ж.

нейрахірургі́я, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які займаецца захворваннямі нервовай сістэмы і іх хірургічным лячэннем.

|| прым. нейрахірургі́чны, -ая, -ае.

непазбы́ўны, -ая, -ае (разм.).

Такі, які не праходзіць, ад якога цяжка пазбавіцца.

Непазбыўная туга.

|| наз. непазбы́ўнасць, -і, ж.

непако́рны, -ая, -ае.

Які не хоча пакарацца, быць падуладным каму-н.; непаслухмяны.

Непакорная натура.

|| наз. непако́рнасць, -і, ж.

непапра́ўны, -ая, -ае.

Такі, які немагчыма або цяжка паправіць.

Непапраўная памылка.

Здарылася непапраўнае (наз.).

|| наз. непапра́ўнасць, -і, ж.

непрала́зны, -ая, -ае (разм.).

Такі, праз які немагчыма або цяжка прайсці, прабрацца.

Непралазная багна.

|| наз. непрала́знасць, -і, ж.

нерэа́льны, -ая, -ае.

1. Які не існуе ў рэчаіснасці; фантастычны.

2. Неажыццявімы.

Н. план.

|| наз. нерэа́льнасць, -і, ж.

нешматлі́кі, -ая, -ае.

Які складаецца з невялікай колькасці каго-, чаго-н.

Н. атрад геолагаў.

|| наз. нешматлі́касць, -і, ж.

ніко́лі, прысл.

Ні ў які іншы час; ні пры якіх умовах, акалічнасцях.

Адважныя людзі н. не будуць рабамі.