по́дступ, -у, м.

1. гл. падступіць.

2. звычайна мн. -ы, -аў. Месца, шлях для падыходу, прыбліжэння да чаго-н.

Баі ішлі на подступах да горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падсква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што і чаго.

Прыгатаваць для ежы сквараннем.

П. крыху сала.

|| незак. падсква́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падсква́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па-за, прыназ. з Т.

Ужыв. для абазначэння месцазнаходжання, руху, дзеяння за чым-н., па той бок чаго-н.

П. гарамі.

П. часам і прасторай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бры́тва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Прылада для галення.

Электрычная б.

Язык як брытва — пра здольнасць востра, дасціпна гаварыць.

|| прым. бры́твенны, -ая, -ае.

Б. прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буршты́н, -у, м.

Скамянелая смала хваёвых дрэў ад светла-жоўтага да бурага колеру, якая ўжыв. для вырабу ўпрыгажэнняў; янтар.

|| прым. буршты́навы, -ая, -ае.

Бурштынавыя пацеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадасцёк, -а, мн. -і, -аў, м.

Збудаванне для адводу, сцёку вады, а таксама пакатае месца, па якім сцякае вада.

|| прым. вадасцёкавы, -ая, -ае.

Вадасцёкавая труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́сельня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

Два слупы (або слуп) з перакладзінай — прыстасаванне для пакарання смерцю праз павешанне; шыбеніца.

|| прым. ві́сельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́ўна, -ы, ж.

1. Валасяное покрыва авечак.

2. Састрыжанае такое покрыва як матэрыял для вырабу сукна, валёнак і пад.

Часаць воўну.

|| прым. ваўня́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбухны́, -а́я, -о́е.

1. Які служыць для ўтварэння выбуху (у 1 знач.).

Выбухная камера.

2. Такі, вымаўленне якога суправаджаецца выбухам (пра гукі мовы).

Выбухныя зычныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шукаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Старанна шукаючы, знайсці, выявіць, адшукаць.

В. унутраныя рэзервы.

В. прычыну для адлучкі.

|| незак. вышу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)