Verbum

шкіў, шківа, мн. шківы, шківаў, м. (спец.).

Кола з шырокім абадом, дэталь раменнай або канатнай перадачы руху.

|| прым. шкі́ўны, -ая, -ае.

шко́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань пачатковай ці сярэдняй школы.

|| ж. шко́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. шко́льніцкі, -ая, -ае.

шкума́т, -а́, М -маце́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Абрывак, абрэзак (тканіны, скуры і пад.).

Ш. матэрыі.

|| прым. шкума́тны, -ая, -ае.

шляхаправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Мост цераз другі шлях на месцы перакрыжавання дзвюх дарог.

|| прым. шляхаправо́дны, -ая, -ае.

штраф, -у, мн. -ы, -аў, м.

Грашовае спагнанне, якое накладваецца ў якасці пакарання.

Заплаціць ш.

Налажыць ш.

|| прым. штрафны́, -а́я, -о́е.

штрэк, -а, мн. -і, -аў, м.

Гарызантальная падземная горная выпрацоўка, якая не мае непасрэднага выхаду на паверхню.

|| прым. штрэ́кавы, -ая, -ае.

шчапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

Адколваць тонкімі слаямі (дрэва).

Ш. лучыну.

|| наз. шчапа́нне, -я, н.

|| прым. шчапа́льны, -ая, -ае (спец.).

шэ́фства, -а, н.

Грамадская дзейнасць па аказанні культурнай, вытворчай і іншай дапамогі.

Браць ш. над кім-н.

|| прым. шэ́фскі, -ая, -ае.

экзэ́ма, -ы, ж.

Незаразнае запаленчае захворванне скуры, якое суправаджаецца свербам і з’яўленнем высыпкі, гнойных пухіроў, струпоў.

|| прым. экзэмато́зны, -ая, -ае (спец.).

экскава́таршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто працуе на экскаватары.

|| ж. экскава́таршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. экскава́таршчыцкі, -ая, -ае.