Verbum

пазаму́рзвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Замурзацца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Дзеці пазамурзваліся. Вокны пазамурзваліся.

пазвіса́ць, ‑ае; зак.

Апусціцца, звіснуць уніз — пра ўсё, многае. Рукі пазвісалі. □ Над усімі платамі пазвісала зелень дрэў. Ермаловіч.

пазгла́джвацца, ‑аецца; зак.

Згладзіцца, стаць роўным, гладкім — пра ўсё, многае. На прыгуменнях яшчэ нават не пазгладжвалася куп’ё. Скрыган.

пазмаўка́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Змоўкнуць — пра ўсіх, многіх. Прыкмеціўшы старшыню, брыгадзіры пазмаўкалі і рушылі далей. Савіцкі.

пакарчане́ць, ‑ее; ‑еем, ‑ееце, ‑еюць; зак.

Разм. Закарчанець — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Дзеці пакарчанелі. Рукі пакарчанелі.

папрасту́джвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Прастудзіцца — пра ўсіх, многіх. — Марш у клас, бо папрастуджваецеся! — скамандавала настаўніца. Карпюк.

парашутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак.

Спец. Спускаючыся, паляцець (ляцець) з крайне малой хуткасцю (пра самалёт, аэрастат).

перачарсцве́ць, ‑ее; зак.

Разм.

1. Стаць зусім чэрствым. Хлеб перачарсцвеў.

2. Зачарсцвець — пра ўсё, многае. Усе батоны перачарсцвелі.

пла́кацца, плачацца; безас. незак.

Пра настрой, жаданне плакаць. Хацелася заплакаць, каб сляз[а]мі выліць гора, але не плакалася. Шамякін.

прасла́біць, ‑біць; безас. зак., каго.

Пра выдзяленні з арганізма вадкіх калавых мас пры ненармальнай рабоце кішэчніка. Хворага праслабіла.