займа́цца бру́днымі спра́вамі kéine wéiße Wéste [Dreck am Stécken] háben;
бру́дная вайна́ schmútziger Krieg
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абло́гм., абло́гаж.
1.с.-г. (даўнонеаранаеполе) Bráche f -, -n;
по́ле пад абло́гам bráchliegendes Feld, Bráchacker m -s, -äcker, Bráchfeld n -(e)s, -er
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ду́дкаж.
1.муз. Schalméi f -, -en; Róhrpfeife f -, -n; Schäferpfeife f -, -n;
2.марск. (боцманская), Signálpfeife f;
◊
скака́ць падчыю-н.ду́дку nach j-s Pféife tánzen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дэві́зм. Mótto n -s, -s, Devise [-´vi:-] f -, -n, Wáhlspruch m -s, -sprüche; Paróle f -, -n;
баявы́ дэві́з Kámpflosung f -, -en;
пад дэві́зам (пра конкурсы) únter der Devíse
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
засе́лены
1. (пракраінуі пад.) besíedelt, bevölkert (кім-н. mit D);
гу́ста засе́лены dicht bevölkert;
рэ́дка засе́лены dünn besíedelt;
2. (дом) bewóhnt, besíedelt (кім-н. von D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
збанм. Krug m -(e)s, Krüge;
збан пад малако́ Mílchkrug m;
◊
да пары́ збан ваду́ но́сіць der Krug geht so lánge zum Brúnnen, bis er (zer)brícht
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
замо́к, -мка́м.
1. замо́к;
дзвярны́ з. — дверно́й замо́к;
шпунтавы́ з. — шпунтово́й замо́к;
2.воен. затво́р, замо́к;
гарма́тны з. — оруди́йный замо́к;
3.плотн. ла́па ж.;
◊ пад замко́м — под замко́м;
за сямю́ замка́мі — за семью́ замка́ми
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падлажы́цьсов., в разн. знач. подложи́ть;
п. ка́мень пад ко́ла — подложи́ть ка́мень под колесо́;
п. ніз спадні́цы — подложи́ть низ ю́бки;
п. дроў у печ — подложи́ть дров в пе́чку;
◊ рук не падло́жыш — не спасёшь от сме́рти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гіпака́уст
(ад гіпа- + гр. kaustos = нагрэты)
абагравальная сістэма пад падлогай або ў сценах тэрмаў (лазняў) і дамоў Стараж. Грэцыі і Рыма ў выглядзе каналаў і труб, па якіх праводзілася нагрэтае паветра.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дыгрэ́сія
(лац. digressio)
1) адхіленне, адступленне ад чаго-н., напр. ад тэмы ў літаратурным творы;
2) пагаршэнне стану прыродных комплексаў (пераважна ў зонах адпачынку, прыгарадных лясах) пад уплывам інтэнсіўнага іх выкарыстання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)