адвеслава́цца, ‑вяслуюся, ‑вяслуешся, ‑вяслуецца; зак.

Тое, што і адвеславаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддзяўба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і аддзяўбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддзя́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Тое, што і аддзякаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзічэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Тое, што і здзічэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіхну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Тое, што і адапхнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Тое, што і адапхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпраўні́к, ‑а, м.

Тое, што і адпраўшчык. Адпраўнік тэлеграмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрабо́т, ‑у, М ‑боце, м.

Тое, што і адработак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адурне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Тое, што і здурнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адурэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Тое, што і здурнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)