Verbum

адлупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Аддзяліцца, адарвацца (пра што‑н. прымацаванае, прыклеенае). Шпалеры ў кутку адлупіліся. Падклейка ў чаравіках адлупілася.

даматка́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Пра што‑н. даматканае. Коўдра-даматканка. Спадніца-даматканка.

дарашава́ты, ‑ая, ‑ае.

Шараваты (пра масць каня). Невялікі дарашаваты конік стараўся з усіх сіл і імчаў наўгалоп. Карпаў.

двухскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з двух складоў (пра слова, вершаваны памер і г. д.). Двухскладовая аснова слова.

жда́нкі, ‑нак; адз. няма.

Разм. Тое, што чакаюць, на што спадзяюцца, пра што мараць.

•••

Жданкі паесці гл. паесці.

ін-ква́рта, прысл.

У чацвёртую частку аркуша (пра фармат кнігі, часопіса, рукапісу). Кніга выдадзена ін-кварта. Рукапіс інкварта.

[Лац. in — у і quartus — чацвёрты.]

картуно́вы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Зроблены, пашыты з картуны. [Гэля] здзела палітцо і іранічна адазвалася пра зношаную картуновую блузку. Гартны.

кукарэ́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Крычаць «кукарэку» (пра пеўня). На вільчыку пуні кукарэкаў певень. Хомчанка. // Пераймаць крык пеўня.

міжзу́бны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Пра гукі мовы, пры вымаўленні якіх кончык языка знаходзіцца паміж верхнімі і ніжнімі зубамі.

мя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Крычаць (пра катоў). Кот, які да гэтага мяўкаў, супакойваецца і смачна есць. Крапіва.