чарапі́чына, ‑ы, ж.

Тое, што і чарапіца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чорнагало́ў, ‑лову, м.

Тое, што і чорнагаловік (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыта́бельны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і чытэльны. Чытабельны почырк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпо́рнік, ‑у, м.

Тое, што і рагулька (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штэ́пар, ‑а, м.

Тое, што і загатоўшчык (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экранава́нне, ‑я, н.

Спец. Тое, што і экраніраванне. Экранаванне прыбора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ятры́шнікавыя, ‑ых.

Сямейства аднадольных травяністых раслін; тое, што і архідныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тое, што і мяўкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́ўчая мята ’чысцік лясны, Stachys germanica L. і балотны Stachys palustris L.’ (Шат.). Гл. мята. Прыметнік указвае на тое, што расліна «несапраўдная», дзікарослая; азначэнне воўчы пастаянна ўжываецца ў адносінах да неядомых і дзікарослых раслін (Мяркулава, Очерки, 90, 110).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ветачок, ветак ’маладзік’ (гродз., вілен., Нас.). Дэмінутыў ад ве́тах (гл.), які прыводзіць да семантычных зрухаў: ’месяц на зыходзе’ → ’маладзік’. Народная этымалогія памылкова звязвае гэта слова з ветка ’галінка’; тое ж і ў Нас., які ўзводзіць яго да вѣтвъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)