Verbum

мнагажэ́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Мужчына, які адначасова знаходзіцца ў шлюбе з некалькімі жанчынамі.

мнагазна́чны¹, -ая, -ае.

Які складаецца з многіх лічбавых знакаў.

М. лік.

|| наз. мнагазна́чнасць, -і, ж.

многаступе́ньчаты, -ая, -ае.

Які складаецца з некалькіх частак, ступеней.

Многаступеньчатая ракета.

|| наз. многаступе́ньчатасць, -і, ж.

мэтазго́дны, -ая, -ае.

Які адпавядае вызначанай мэце, разумны, карысны.

Мэтазгоднае рашэнне.

|| наз. мэтазго́днасць, -і, ж.

насі́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які носіць багаж на вакзалах, прыстанях і пад.

наўмы́сны, -ая, -ае.

Які робіцца з намерам, свядома.

Н. падман.

Ён зрабіў гэта наўмысна (прысл.).

наха́бны, -ая, -ае.

Які вызначаецца нахабствам, бессаромны, бесцырымонны.

|| наз. наха́бнасць, -і, ж.

Н. у паводзінах.

нахра́пісты, -ая, -ае (разм.).

Які дзейнічае нахрапам; бесцырымонны, нахабны.

Н. характар.

|| наз. нахра́пістасць, -і, ж.

неадкла́дны, -ая, -ае.

Які нельга адкласці; тэрміновы.

Н. рамонт.

Неадкладная дапамога.

|| наз. неадкла́днасць, -і, ж.

неадчэ́пны, -ая, -ае.

Які не дае спакою; назойлівы.

Гудуць неадчэпныя камары.

|| наз. неадчэ́пнасць, -і, ж.