Verbum

славянафі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік славянафільства.

|| ж. славянафі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. славянафі́льскі, -ая, -ае.

словазмяне́нне, -я, н.

У граматыцы: змяненне слоў па іх граматычных формах.

С. дзеяслова.

|| прым. словазмяня́льны, -ая, -ае і словазме́нны, -ая, -ае.

слэнг, -у, м.

Словы ці выразы, якія ўжыв. людзьмі пэўных прафесій, сацыяльных груп, субкультур; жаргон.

Прафесійны с.

|| прым. слэ́нгавы, -ая, -ае.

смо́кінг, -а, мн. -і, -аў, м.

Пінжак для ўрачыстасцей з адкрытымі грудзямі і доўгімі, абшытымі шоўкам лацканамі.

|| прым. смо́кінгавы, -ая, -ае.

спа́зма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Сутарга, сутаргавае скарачэнне мышцаў.

Спазмы ў горле.

|| прым. спазматы́чны, -ая, -ае і спасты́чны, -ая, -ае.

спі́нінг, -а, мн. -і, -аў, м.

Рыбалоўная снасць, якая складаецца з вудзільна, шпулькі з лёскай і блясны.

|| прым. спі́нінгавы, -ая, -ае.

спружыно́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, мн. -і, -но́вак, ж. (разм.).

Барана, дзеянне якой заснавана на выкарыстанні спружын.

|| прым. спружыно́вачны, -ая, -ае.

сталі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж.

Галоўны горад дзяржавы, месцазнаходжанне ўрада і ўрадавых устаноў.

Мінск — с.

Беларусі.

|| прым. сталі́чны, -ая, -ае.

стані́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Вялікае казацкае паселішча на Доне, Кубані і ў некаторых іншых рэгіёнах.

|| прым. стані́чны, -ая, -ае.

сто́пар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне для спынення, замацавання частак механізма ў якім-н. становішчы.

|| прым. сто́парны, -ая, -ае.