культуры́зм, -у, м.

Сістэма фізічных практыкаванняў (пераважна сілавых), якія садзейнічаюць развіццю мускулатуры цела чалавека, фарміраванню прыгожай фігуры і паставы; занятак такімі практыкаваннямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арфаэ́пія, -і, ж.

1. Сістэма правіл, якія вызначаюць правільнае літаратурнае вымаўленне.

2. Ступень засваення правіл вымаўлення.

|| прым. арфаэпі́чны, -ая, -ае.

Арфаэпічныя нормы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацяпля́льны, -ая, -ае.

1. Які служыць для ацяплення, уцяплення, абагрэву.

А. матэрыял.

2. Які мае адносіны да ацяплення.

А. сезон.

Ацяпляльная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’екты́ў, -ты́ва, мн.ы́вы, -ты́ваў, м.

Лінзавая сістэма ў аптычным прыборы, якая дае паменшаны або павялічаны відарыс аб’екта.

А. тэлескопа.

А. фотаапарата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фанало́гія, -і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства: вучэнне аб фанемах.

Падручнік па фаналогіі.

2. Сістэма фанем мовы.

Беларуская ф.

|| прым. фаналагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Systm

n -s, -e сістэ́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mtersystem

n -s метры́чная сістэ́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bewässerungsanlage

f -, -n араша́льная сістэ́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

класіфіка́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. класіфікаваць. Праводзіць класіфікацыю элементаў.

2. Сістэма размеркавання прадметаў або паняццяў на класы, разрады па агульных характэрных прыметах і якасцях. Класіфікацыя раслін. Класіфікацыя ўрокаў. Класіфікацыя моў.

•••

Дэцымальная сістэма класіфікацыі гл. сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладазме́н, ‑у, м.

Плодапераменная сістэма земляробства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)