реа́льный в разн. знач. рэа́льны;

реа́льный план рэа́льны план;

реа́льный взгляд на ве́щи рэа́льны по́гляд на рэ́чы;

реа́льная за́работная пла́та рэа́льная зарабо́тная пла́та;

реа́льное учи́лище ист. рэа́льнае вучы́лішча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

печ, -ы, Т пе́ччу, мн. -ы, пячэ́й і пе́чаў, ж.

1. Цаглянае, каменнае або металічнае збудаванне, дзе разводзяць агонь, каб нагрэць памяшканне, згатаваць ежу.

Кафляная п.

Паліць у печы.

2. Спецыяльнае збудаванне для апрацоўкі чаго-н. награваннем.

Сушыльная п.

Доменная п.

◊

Ад печы (разм.) — пачынаць рабіць што-н. з самага простага, з самага пачатку.

Ні да печы ні да рэчы (разм.) — неўпапад, не да месца.

|| прым. пячны́, -а́я, -о́е.

Пячная засланка.

Пячное ацяпленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нафталі́н м Naphthalín n -s;

перасыпа́ць (рэ́чы) нафталі́нам éinmotten vt, entmótten vt;

◊ гэ́та такі́ нафталі́н! das ist so veráltet! das stammt doch aus der Móttenkiste!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

маёмасць, багацце, скарб, набытак, пажыткі, рэчы, інвентар; дабро, дабытак, нажытак, барахло, манаткі, бэбахі, мэтлахі (разм.); маетнасць (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

чамада́н, ‑а, м.

Дарожная скрынка з векам і ручкай для рэчаў, багажу пасажыра, зроблены са скуры, дэрмаціну, фібры ці кардону. Сярод пакоя стаяў расчынены чамадан Маі, у які яна складвала свае рэчы. Дуброўскі. Ніна хадзіла па пакоі, нешта брала, нешта клала ў чамадан, часам жартавала. Шыцік.

•••

Сядзець на чамаданах гл. сядзець.

[Перс. žāmedan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

artykuł, ~u

м.

1. артыкул;

artykuł wstępny — перадавы артыкул;

2. артыкул;

artykuł prawa — артыкул закону;

3. тавар; выраб;

~y skórzane — скураныя тавары;

~y gospodarstwa domowego — прадметы (рэчы) хатняга ўжытку; хатнія рэчы;

~y pierwszej potrzeby — прадметы першай неабходнасці;

~у konsumpcyjne — спажывецкія прадукты (тавары)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тра́халле ‘гніль, старызна, нікому не патрэбныя рэчы’ (Мядзв.), трахо́лле ‘старая парваная адзежа’ (Юрч. Сін.), ‘лахманы’ (Юрч. Мудр.), тряхо́льля ‘транты’ (Юрч.). Параўн. рус. дыял. трехо́лье, треха́лье ‘тс’, якія Куркіна (Этимология–1983, 27) збліжае з балг. тракам ‘стукаць, тарахцець’, літ. trėkti ‘псаваць, знішчаць’. Магчыма, вытворнае ад траха́ць ‘трэсці’ (гл), параўн. трасару́бка і наватвор траса́ць (гл. трэсці); пра сувязь асноў гл. Фасмер, 4, 113.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

worth​1 [wɜ:θ] n.

1. цана́, кошт;

ten pounds’ worth ко́штам дзе́сяць фу́нтаў

2. ва́ртасць, кашто́ўнасць;

items of great worth ве́льмі кашто́ўныя рэ́чы;

be of no worth не мець нія́кай ва́ртасці;

a man of worth паважа́ны чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аксесуа́ры

(фр. accessoires, ад лац. accessorium = дабаўленне)

1) тэатр. дробныя рэчы, прадметы сцэнічнага абсталявання;

2) перан. прыватнасці, другарадныя дэталі (у жывапісе, скульптуры, літаратуры);

3) дробныя прыналежнасці чаго-н. (напр. а. дамскага туалету).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ужы́так, ‑тку, м.

1. Стан паводле знач. дзеясл. ужываць і ужывацца ​2. Доўга перабіраў [Васіль] сваё начынне, што ўжо даўно ляжала без усялякага ўжытку пад лавай. Няхай.

2. Прымяненне, выкарыстанне ў штодзённым жыцці. Рэчы хатняга ўжытку. □ У вёсках Беларусі звычайна былі ва ўжытку косы з доўгім пасеем. «Помнікі». // Агульнапрынятае ўжыванне. Я не ў сталіцы, а ў краі, які завецца ва ўжытку цаліннымі землямі. Васілёнак. Закаханасць у народнае слова добра відаць і ў тым, што ў вершах Р. Барадуліна нямала слоў сваіх, «ушацкіх», каларытных, свежых, якія яшчэ не атрымалі літаратурнага грамадзянства, але, магчыма, з лёгкай рукі паэта ўвойдуць у літаратурны ўжытак. Клышка.

•••

Прадметы шырокага ўжытку — рэчы, якія служаць для задавальнення найпершых бытавых патрэб насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)