разгру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разгрузкі. Разгрузачныя работы. // Які служыць для разгрузкі. Разгрузачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разьбя́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мастацкай разьбы, прызначаны для разьбы. Разьбярныя работы. Разьбярны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінхраніза́тар, ‑а, м.

Прыстасаванне, прызначанае для сінхранізацыі якіх‑н. працаваў або работы механізмаў. Сінхранізатар электрычных машын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднапад’ёмны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да суднапад’ёму, служыць для пад’ёму суднаў. Суднапад’ёмныя работы. Суднапад’ёмны механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тралёвачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да тралёўкі. Тралёвачныя работы. // Прызначаны для тралёўкі. Тралёвачны трактар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

harassed [ˈhærəst, həˈræst] adj.

1. зму́чаны, сто́млены

2. устрыво́жаны, заклапо́чаны;

I felt harassed by all the work at the office. Я адчуваў сябе знясіленым ад усёй гэтай работы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэзерці́рства н Fhnenflucht f -; Desertin f -, -en; перан Drücken vor [von] der rbeit; Hnwerfen der rbeit (ухіленне ад работы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сабата́ж, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Наўмысны зрыў работы якога-н. мерапрыемства.

2. Замаскіраванае супрацьдзеянне ажыццяўленню чаго-н. ухіленнем ад удзелу ў ім ці свядомым нядобрасумленным яго выкананні.

Справа даходзіла да свядомага сабатажу.

|| прым. сабата́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрацава́цца², -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знасіцца ад працяглай работы (спец.).

Шасцярня ўжо спрацавалася.

2. Змучыцца, страціць сілы, здароўе ад цяжкай працы, стаміцца.

Спрацавалася за сваё жыццё.

|| наз. спрацо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аграмі́німум

(ад агра- + мінімум)

мінімум агранамічных ведаў, неабходных для работы ў сельскай гаспадарцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)