прыпо́мніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак.

1. Прыйсці на памяць.

Прыпомніўся мудры выраз.

2. каму. Не забыцца, не даравацца.

Гэтаўсётабе прыпомніцца!

|| незак. прыпаміна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

со́біць, -біць; безас.; зак., каму (разм.).

Прыйсці ў галаву, навесці на думку зрабіць што-н. нечаканае.

Собіла ж яму ў такое разводдзе адпраўляцца ў дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уласці́вы, -ая, -ае; каму-чаму.

Які характэрны для каго-, чаго-н., з’яўляецца ўласцівасцю, якасцю каго-, чаго-н.

З уласцівай яму працавітасцю.

Чалавеку ўласціва (прысл.) памыляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шанава́нне, -я, н.

1. Глыбокая павага.

Адносіцца да каго-н. з шанаваннем.

Маё ш.!

2. Выражэнне ўдзячнасці, гонару, увагі і пад.

Аказаць каму-н. ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заимообра́зно нареч. у пазы́ку;

взять заимообра́зно пазы́чыць (у каго);

дать заимообра́зно пазы́чыць (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

взаймы́ нареч. у пазы́ку;

брать взаймы́ пазыча́ць (у каго);

дава́ть взаймы́ пазыча́ць (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

потре́ба уст. патрэ́ба, -бы ж.;

на потре́бу кому́-л. на патрэ́бу каму́е́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ненанесе́ние ненанясе́нне, -ння ср.;

ненанесе́ние уще́рба безопа́сности (кому) полит. ненанясе́нне ўро́ну бяспе́кі (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

несдоброва́ть / несдоброва́ть (кому, чему) дабро́м не ско́нчыцца, не міну́ць бяды́і́ха) (каму, чаму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пазы́чыць сов.

1. (каму) одолжи́ть, ссуди́ть (кого);

2. (взять взаймы, в долг) заня́ть; заи́мствовать, позаи́мствовать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)