этан, ‑у, м.

Бясколерны гаручы газ, які знаходзіцца ў прыродным і свяцільным газе.

[Ад грэч. aithēr — эфір, паветра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддалены прыметнік

  1. Які знаходзіцца ці адбываецца далёка.

    • Аддаленыя вёскі.
    • А. шум.

  2. Аддзелены вялікім прамежкам часу.

    • Аддаленая эпоха.

  3. пераноснае значэнне: Мала падобны.

    • Аддаленае падабенства.

|| назоўнік: аддаленасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пануючы прыметнік

  1. Які мае ўладу, знаходзіцца на чале ўлады.

    • Пануючыя класы.

  2. Які пераважае, найбольш распаўсюджаны.

    • Пануючая парода дрэў.

  3. Які ўзвышаецца над чым-н.

    • Пануючая вышыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

выбыць дзеяслоў | афіцыйнае | закончанае трыванне

Перастаць знаходзіцца або лічыцца дзе-небудзь.

  • В. з города.
  • В. у камандзіроўку.
  • В. са строю.

|| незакончанае трыванне: выбываць.

|| назоўнік: выбыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нявольнік​2 назоўнік | мужчынскі род

  1. Раб, зняволены.

  2. пераноснае значэнне, чаго. Чалавек, які знаходзіцца пад уплывам, уладаю чаго-н.

    • Н. пачуццяў.

|| жаночы род: нявольніца.

|| прыметнік: нявольніцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

падсудны прыметнік

  1. Які падлягае суду (наогул або ў дадзенай судовай інстанцыі).

    • Падсудная справа.

  2. Чалавек, які абвінавачваецца ў чым-н. і знаходзіцца пад судом.

|| назоўнік: падсуднасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кома назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

Вельмі цяжкі стан, які пагражае смерцю і характарызуецца парушэннем усіх функцый арганізма.

  • Знаходзіцца ў коме.

|| прыметнік: каматозны.

  • К. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прыдворны прыметнік

  1. Які мае адносіны да двара манарха.

    • Прыдворная пасада.

  2. прыдворны, -ага, -ыя, -ых, м. Асоба, якая знаходзіцца пры манарху і ўваходзіць у яго акружэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

раздарожжа назоўнік | ніякі род

Месца, дзе сходзяцца і разыходзяцца дарогі, ростань.

  • На раздарожжы — у стане сумнення, роздуму, хістання, у нерашучасці (быць, стаяць, знаходзіцца і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

узвышацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. гл. узвысіцца.

  2. Пра што-н. высокае: стаяць, знаходзіцца дзе-н., вылучаючыся сярод чаго-н. сваёй вышынёй, высіцца.

    • Уздоўж набярэжнай узвышаліся будынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)