заплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пакрыцца пырскамі (вады, гразі і пад.). Заплюхацца з галавы да ног.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохдзённы, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца тры дні. Трохдзённая камандзіроўка. // Разлічаны на тры дні. Трохдзённы запас вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Сістэма труб для падачы гарачай вады, пары ад цеплацэнтралі да спажыўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кроль

(англ. crawl)

стыль спартыўнага плавання на грудзях, пры якім рукі папераменна выносяцца на паверхню вады (параўн. батэрфляй, брас).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падво́дны¹, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, ажыццяўляецца пад паверхняй вады.

Падводная частка карабля.

Падводнае плаванне.

2. Пра судны, флот: здольны плаваць пад вадой.

Падводная лодка (баявы карабель). Падводныя сілы флоту (усе падводныя лодкі ВМФ дзяржавы або аднаго з яе флотаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лавіць, -лаўлю, -лавіш, -лавіць; -лаўлены; зак., каго-што.

1. з чаго. Ловячы, здабыць, выцягнуць.

В. бервяно з вады.

В. многа рыбы.

2. Пералавіць усіх.

В. карасёў у сажалцы.

|| незак. выло́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вы́лаў, -лаву, м. (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эне́ргія, -і, ж.

1. Адна з асноўных уласцівасцей матэрыі — мера яе руху, а таксама здольнасць выконваць работу.

Э. вады.

Ядзерная э.

Эканомія энергіі.

2. Рашучасць і настойлівасць у рабоце, дзеяннях.

Працаваць з энергіяй.

|| прым. энергеты́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таран,

старажытная аблогавая прылада; тэхнічнае збудаванне для пад’ёму вады.

т. 15, с. 433

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

напы́рскаць сов.

1. набры́згать, напры́скать;

н. вады́ — набры́згать (напры́скать) воды́;

2. (прыская, смочить) напры́скать;

н. духа́мі — напры́скать духа́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самацёк, -ку м., прям., перен. самотёк;

с. вады́ — самотёк воды́;

пусці́ць спра́ву на с. — пусти́ть де́ло на самотёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)