торг¹, -у, мн. таргі́, -о́ў, м.

1. гл. таргаваць, таргавацца.

2. Базар, рынак; месца гандлю (уст.).

Паспееш з козамі на т. (прымаўка).

3. звычайна мн. Публічны продаж маёмасці, рэчаў, пры якім пакупніком становіцца той, хто прапануе больш высокую цану; аўкцыён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

узбагаці́цца, -гачу́ся, -гаці́шся, -гаці́цца; -гаці́мся, -гаціце́ся, -гаця́цца; зак.

1. Стаць багатым, разбагацець (разм.).

2. перан. Папоўніцца чым-н., стаць больш багатым па саставе, змесце і пад.

Бібліятэка ўзбагацілася новымі выданнямі.

У. вопытам.

|| незак. узбагача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. узбагачэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

glee

[gli:]

n.

1) ра́дасьць, весяло́сьць f.; асало́да f.

2) пе́сьня для трох ці бо́льш галасо́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

or so

больш-менш; каля́

it cost a dollar or so — Гэ́та каштава́ла каля́ даля́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

outbalance

[,aʊtˈbæləns]

v.

1) перава́жваць, больш ва́жыць

2) перасяга́ць, перавыша́ць каго́-што (ва́ртасьцю, ва́жнасьцю або́ ўплы́вамі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прамо́цыя

(лац. promotio = прасоўванне)

прысуджэнне больш высокай вучонай ступені або ганаровага звання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

z. gr. T.

= zum großen [größten] Teil – у большай часці; больш за ўсё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

рассмакава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.

Пакаштаваўшы чаго‑н., увайсці ў смак, захацець яшчэ больш. І хлебную крошку.. [Іванка] знайшоў, сухую і гаркавую, як паспытаў на зуб.., рассмакаваўся і захацелася яшчэ больш. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удаскана́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

1. Стаць больш дасканалым, больш дакладным.

2. Павысіць, палепшыць сваё майстэрства ў якой‑н. галіне, авалодаць тонкасцямі яго. // Развіцца, стаць вельмі ўспрымальным, вострым (пра пачуцці і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаво́ліцца, ‑ліцца; зак.

Зрабіцца больш павольным. Рост расліны запаволіўся. Рух запаволіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)