ватэрпру́ф
(англ. waterproof = воданепранікальнасць)
1) тканіна, якая не прапускае ваду, а таксама вырабы з яе (адзенне, палаткі);
2) перан. жаночае летняе паліто.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
джэ́рсі́
(англ. jersey, ад Jersey = назва вострава ў праліве Ла-Манш)
шарсцяная або шаўковая трыкатажная тканіна, а таксама адзенне з такой тканіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Іспо́днік, іспо́дня ’ніжняя спадніца’ (Касп.), ’жаночая кашуля з белага паркалю’ (Жд. 3), іспо́днікі ’споднікі, кальсоны’ (Бяльк.); параўн. рус. дыял. испо́дник, испо́дня ’ніжняя спадніца’, испо́дница, испо́дка ’ніжняе адзенне, бялізна’, ст.-рус. исподникъ ’адзенне, якое надзяваецца пад што-н.’ Утворана сцяжэннем атрыбутыўных словазлучэнняў ісподняя спадніца, кашуля і г. д. Аналагічна іспо́днік ’ніжні камень у жорнах’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. ісподні.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лахтыдра́й ’свавольнік’ (Бяльк.). Складанае·слова ад лахты. ’адзенне’ і драць ’рваць’ і суф. ‑ай (як лятай, валачай. віхляй і інш.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мады́стка ’якая шые моднае жаночае адзенне і галаўныя ўборы’ (ТСБМ) з франц. modiste праз польск. мову. Да мода (гл.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Плевуці́на, плівуціна, плівуціпачка ’лёгкае адзенне’, ’плеўка’ (Юрч. СНЛ; Юрч. Вытв.), рус. смал. плевутшіа ’тонкая скурка, плёнка’. Да плява} (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рубі́на ’адна штука адзення’ (Ст.-дар., Нар. сл.; ТС). Назоўнік з суфіксам адзінкавасці ‑ін‑а ад рубы ’адзенне’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раздзе́ць, -дзе́ну, -дзе́неш, -дзе́не; -дзе́нь; -дзе́ты; зак., каго-што.
Зняць з каго-н. адзенне.
Р. дзіця.
|| незак. раздзява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і (радзей) -дзяю́, -дзяе́ш, -дзяе́; -дзяём, -дзеяце́, -дзяю́ць.
|| звар. раздзе́цца, -дзе́нуся, -дзе́нешся, -дзе́нецца; -дзе́нься; незак. раздзява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і (радзей) -дзяю́ся, -дзяе́шся, -дзяе́цца; -дзяёмся, -дзеяце́ся, -дзяю́цца.
|| наз. раздзява́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спадні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.
Жаночае адзенне ад пояса ўніз, а таксама частка сукенкі ад таліі ўніз.
Купіла новую спадніцу.
◊
Бегаць за спадніцай — заляцацца да жанчын.
Трымацца за спадніцу — быць у поўнай залежнасці ад жонкі (разм., неадабр.).
|| памянш. спадні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. спадні́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
узле́зці, -зу, -зеш, -зе; узле́з, -зла; узле́зь; зак.
1. на што. Узабрацца куды-н. высока, на паверхню чаго-н.
У. на слуп.
2. на каго-што. Пра адзенне, абутак: надзецца, налезці (разм.).
Бот ледзь улез на нагу.
3. на каго-што. Прыціснуць нагой каго-, што-н., наступіць (разм.).
|| незак. узла́зіць, -ла́жу, -ла́зіш, -ла́зіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)