Verbum

анлайнавы слоўнік

cube² [kju:b] v.

1. math. узво́дзіць у куб/у трэ́цюю ступе́нь; 3 cubed is 27. 3 у ку́бе ро́ўна 27.

2. разраза́ць (што-н.) на кава́лкі кубі́чнай фо́рмы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blurry [ˈblɜ:ri] adj. infml цьмя́ны, невыра́зны, няя́сны, расплы́вісты;

a blurry photograph няя́сная фотака́ртка;

have a blurry vision of smth. няя́сна ба́чыць што-н.; мець цьмя́нае ўяўле́нне аб чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

saving² [ˈseɪvɪŋ] adj. экано́мны, ашча́дны;

a saving housekeeper экано́мная гаспады́ня;

saving grace стано́ўчая я́касць, што перавыша́е недахо́пы;

Generosity is his saving grace. За велікадушнасць яму можна прабачыць усё.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spite¹ [spaɪt] n. зло́сць, зласлі́васць, злара́днасць; варо́жасць, непрыя́знасць;

do smth. out of/from spite рабі́ць (што-н.) са зло́сці

♦

in spite of не зважа́ючы на, нягле́дзячы на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

regard

[rɪˈgɑ:rd]

v.t.

1) уважа́ць

He is regarded as the best doctor in town — Яго́ ўважа́юць найле́пшым ле́карам у го́радзе

2) глядзе́ць на каго́-што, прыгляда́цца

He regarded me sternly — Ён суро́ва прыгляда́ўся да мяне́

3) лічы́ць, лічы́цца з кім-чым; шанава́ць

to regard someone’s wishes — лічы́цца з чыі́мі-не́будзь жада́ньнямі

I regard him highly — Я ве́льмі яго́ шану́ю

4) турбава́цца пра каго́-што, зварача́ць ува́гу на каго́-што

No one regarded her advice — Ніхто́ не зьвярну́ў ува́гу на яе́ пара́ду

1) паша́на f., прызна́ньне n.

2) по́гляд, пагля́д -у m.

3) ува́га f.

He acted without regard to others — Ён дзе́йнічаў, не зьвярта́ючы ўва́гу на і́ншых

As regards money, I have enough — Што даты́чыць гро́шай, дык я ма́ю до́сыць

•

- in regard

- with regard

- regards

- without regard

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

насі́ць, нашу́, но́сіш, но́сіць; но́шаны; незак.

1. каго-што. Тое, што і несці¹ (у 1 знач.), але абазначае дзеянне, якое пастаянна паўтараецца, адбываецца ў розных напрамках і ў розны час.

Н. бульбу ў склеп.

Н. дзіця на руках.

2. што. Адзявацца пэўным чынам, надзяваць на сябе, а таксама мець на сабе.

Н. светлыя сукенкі.

Н. акуляры.

Н. бараду.

3. што. Трымаць, мець заўсёды пры сабе.

Н. пашпарт у кішэні.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Перамяшчаць з месца на месца сілай свайго руху (пра вецер, ваду і пад.).

Вецер носіць лісце.

5. што. Мець якое-н. імя, прозвішча, званне, тытул і пад.

Н. прозвішча мужа.

6. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Мець адзнакі чаго-н., характарызавацца чым-н.

Спрэчка насіла востры характар.

7. перан., што. Утрымліваць у сабе; адчуваць што-н., думаць пра што-н.

Н. надзею на выздараўленне.

8. (звычайна ў спалучэнні са словамі «пад сэрцам»), каго (што). Быць цяжарнай.

Н. дзіця пад сэрцам.

9. што. Трымаць у нейкім становішчы.

Н. руку на павязцы.

10. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Збіраць на кветках і дастаўляць у вулей (пра пчол).

Жывуць пчолкі і мядок носяць.

11. перан. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Мець адзнакі, характэрныя рысы чаго-н., якога-н. часу.

Будынак носіць сляды грэчаскай архітэктуры.

12. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Мець якую-н. прысвоеную назву, імя якога-н. дзеяча.

Мінскі педуніверсітэт носіць імя Максіма Танка.

13. што. Адлюстроўваць пэўны ўнутраны стан.

Бледны твар яго заўсёды насіў выраз разгубленасці.

◊

Да пары збан ваду носіць (разм.) — усё мае свой час.

Дзе цябе (вас) бог носіць? (разм., жарт.) — здзіўленне пры сустрэчы, калі доўга не бачыліся.

За плячамі не насіць (разм.) — аб чым-н. такім, што не абцяжарвае.

Насіць на руках каго (разм.) — надта песціць каго-н.; балаваць.

|| наз. нашэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і но́ска, -і, ДМ но́сцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

называ́ться несов.

1. называ́цца; (зваться) зва́цца; (называть себя) называ́ць сябе́;

2. (представляться, рекомендоваться) называ́ць сябе́;

3. страд. называ́цца; паведамля́цца; см. называ́ть^I;

◊

что называ́ется (как говорится) што называ́ецца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

приобще́ние

1. прылучэ́нне, -ння ср., далучэ́нне, -ння ср. (да чаго), уключэ́нне, -ння ср. (у што);

2. далучэ́нне, -ння ср., дадава́нне, -ння ср.;

3. прычашчэ́нне, -ння ср.; см. приобща́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

облека́ть несов.

1. (одевать) уст. адзява́ць;

2. перен. (покрывать) пакрыва́ць; (окутывать) ахіна́ць;

3. перен. (воплощать) увасабля́ць; (выражать) выка́зваць; надава́ць (што);

4. перен. (наделять) надзяля́ць (чым); см. обле́чь^I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пове́рх предлог с род.

1. (сверху) наве́рх; зве́рху (чаго); (на) на (што);

пове́рх руба́шки на саро́чку;

2. (выше, над чем-л.) паве́рх;

смотре́ть пове́рх очко́в глядзе́ць паве́рх акуля́раў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)