славянаве́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. Тое, што і славяназнавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смуглата́, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

Тое, што і смугласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спага́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Тое, што і апаганіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спасты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і спазматычны. Спастычны каліт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сталярава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Разм. Тое, што і сталярнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супазіто́рый, ‑я, м.

Тое, што і свечка (у 3 знач.).

[Лац. suppositorius — які знаходзіцца ўнізе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сфармулі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Тое, што і сфармуляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцялу́ха, ‑і, ДМ ‑лусе, ж.

Тое, што і лазаніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тамары́скавы, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і тамарыксавы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таніро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Тое, што і таніраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)