Verbum

падпо́р, ‑у, м.

Спец. Напор вады ў рацэ, канале з прычыны звужэння рэчышча, загароды плацінай і пад.

падпу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Крыху прыпухлы. Чарнабровы, выпешчаны твар з падпухлымі мяшочкамі пад вачыма спахмурнеў, пакутліва паморшчыўся. Мележ.

падразумява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Думаць, мець на ўвазе; разумець што‑н. пад чым‑н.

падсві́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Свістаць у такт, суправаджаючы спевы, ігру і пад. Адзін спявае, другі падсвіствае.

падтэ́кставы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да падтэксту.

2. Які знаходзіцца, размешчаны пад тэкстам. Падтэкставыя заўвагі.

падцёклы, ‑ая, ‑ае.

Які мае падцёкі, з падцёкамі. Падцёклыя вокны. // Падпухлы ад кровазліцця пад скуру. Падцёклыя вочы.

ксіла... (гл. ксіло...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «ксіло...» не пад націскам, напрыклад: ксілаграфічны, ксілаліт.

кунстка́мера, ‑ы, ж.

Гіст. Збор разнастайных (гістарычных, мастацкіх і пад.) рэдкасцей, а таксама памяшканне для такога збору.

[Ням. Kunstkammer.]

лю́мпен-пралетарыя́т, ‑у, М ‑яце, м.

Дэкласаваны слой людзей у антаганістычным грамадстве (басякі, валацугі, жабракі і пад.).

[Ням. Lumpenproletariat; ад Lumpen — лахманы і Proletariat.]

маку́ха, ‑і, ДМ ‑кусе, ж.

Рэшткі семя (ільнянога, сланечнікавага і пад.) пасля выціскання з яго алею.