Ачарану́ць, очэрэну́ць ’абкружыць, абступіць’ (КСТ). Ад чарэн (чэрэн) ’мноства, вялікая колькасць чаго-небудзь (часцей за ўсё пра грыбы, калі яны растуць радамі або кругамі)’, параўн. ашарэ́ніць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́барак ’лепшы з лепшых які-небудзь прадмет’ (Нас., Байк. і Некр.). Суфіксальнае ўтварэнне ад выбраць, значэнне ’тое, што выбрана з шэрагу яму падобных’; параўн. вы́баркі ’рэшткі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Крана́ць ’датыкацца да чаго-небудзь, чапаць’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., КЭС, лаг., Гарэц., Мядзв.). Да *кратнуць. Спачатку крануць (< *кратнуць). Потым па аналогіі кранаць. Гл. кратаць 2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лато́жыць ’заганяць рыбу ў буч’ (Сл. паўн.-зах.), польск. сув. latożyć ’біць каго-небудзь’, nalatożyć, wylatożyć ’набіць’ ітэратыўнае экспрэсіўнае ўтварэнне ад latać ’біць’ (Слаўскі, 5, 41).⇉__
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ма́лаве́ле, малове́ля ’крыху, трошкі’, ігн. ’няцяжка’ (Сцяшк., Сл. Брэс., Сцяшк. Сл., Сцяц., Сл. ПЗБ). З польск. małowiele, małowiela, якія з malo‑nie wiele ’трохі, колькі-небудзь’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыстава́ка ’той, хто хутка стамляецца’; ’надакучлівы чалавек’ (Янк. 3.). Да прыста́ць, прыстава́ць ’стаміцца, змагчыся; прычапіцца да каго-небудзь’ < стаць. Аб суфіксацыі гл. Сцяцко, Афікс. наз., 25.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пры́тарны ’непрыемны ад празмернай канцэнтрацыі якіх-небудзь якасцей (пра смак, пах і пад.)’; ’празмерна, ненатуральна саладжавы’ (ТСБМ). Улічваючы ўжыванне толькі ў літаратуры, — з рус. при́торный ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
nor [nɔ:] conj.
1. ні;
It can’t be done by you nor by me nor by anyone else. Гэта не можаце зрабіць ні вы, ні я, ні хто-небудзь іншы;
neither…nor ні…ні;
Neither my father nor I knew him. Ні мой бацька, ні я не ведалі яго.
2. такса́ма не;
I can’t swim. – Nor can I. Я не ўмею плаваць. – Я таксама не ўмею.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
даве́дка ж., в разн. знач. спра́вка;
звярну́цца куды́-не́будзь за ~кай — обрати́ться куда́-ли́бо за спра́вкой;
зрабі́ць ~ку — навести́ спра́вку;
д. з ме́сца пра́цы — спра́вка с ме́ста рабо́ты;
бюро́ ~дак — спра́вочное бюро́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
друка́рскі печа́тный; типогра́фский; (служащий, предназначенный для печатания книг — ещё) книгопеча́тный;
~кая спра́ва — печа́тное де́ло;
д. стано́к — печа́тный стано́к;
д. знак — типогра́фский знак;
выдава́ць што-не́будзь ~кім спо́сабам — издава́ть что́-л. типогра́фским спо́собом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)