stopa

stop|a

ж.

1. ступня;

płaska ~a мед. пляскатая ступня;

2. фут;

3. літ. стапа;

4. эк. норма;

~a życiowa — жыццёвы ўзровень;

~a wartości dodatkowej — норма прыбавачнай вартасці;

~a zysku — норма прыбытку;

~a podatkowa — падатковая стаўка;

~a procentowa — працэнтная стаўка;

5. тэх. падэшва;

~a szyny — падэшва рэйкі;

u stóp góry — каля падножжа гары, пад гарою;

żyć na wielką ~ę — жыць раскошна;

być na wolnej ~ie юр. быць на волі;

od stóp do głów — з ног да галавы; з галавы да ног

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ка́мень м., в разн. знач. ка́мень, -ня м.; мн. камяні́, -нёў; собир. каме́нне, -ння ср.;

большо́й ка́мень вялі́кі ка́мень;

драгоце́нный ка́мень кашто́ўны ка́мень;

моги́льный ка́мень магі́льны ка́мень;

дресвя́ный ка́мень жарсцвя́ны ка́мень;

ка́мни в пе́чени мед. камяні́ ў пе́чані;

ка́мень преткнове́ния ка́мень спатыкне́ння; (помеха) перашко́да;

броса́ть ка́мнем (в кого-л.) кі́даць ка́менем (у каго-небудзь);

держа́ть ка́мень за па́зухой трыма́ць ка́мень за па́зухай;

ка́мня на ка́мне не оста́вить ка́меня на ка́мені не пакі́нуць;

ка́мнем упа́сть ка́менем упа́сці;

под лежа́чий ка́мень вода́ не течёт пад ляжа́чы ка́мень вада́ не цячэ́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гразь ж.

1. в разн. знач. грязь;

непрахо́дная г. — непрола́зная грязь;

абрасці́ гра́ззю — обрасти́ гря́зью;

2. только мн., мед. гря́зи;

змяша́ць з гра́ззю — смеша́ть с гря́зью;

абліва́ць гра́ззю — облива́ть гря́зью;

вы́цягнуць з гра́зі — вы́тащить из гря́зи;

як гра́зіу́йма;

мясі́ць г. — меси́ть грязь;

утапта́ць у г. — втопта́ть в грязь;

не ўда́рыць тва́рам у г. — не уда́рить лицо́м в грязь;

зарасці́ гра́ззю — зарасти́ гря́зью;

па ву́шы ў гра́зі — по́ уши в гря́зи;

з гра́зі не выла́зіць — из гря́зи не вылеза́ть;

нае́лася жа́ба гра́зіпогов. воро́тит ры́ло;

сей у г., бу́дзеш князьпосл. сей в грязь, бу́дешь князь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

krew

ж. кроў;

ciśnienie krwi — крывяны ціск;

wylew krwi мед. кровазліццё;

zakażenie krwi — заражэнне крыві;

rozlew krwi — кровапраліцце;

uderzenie krwi — прыліў крыві;

broczyć krwią — сыходзіць (сплываць) крывёю;

zachować zimną krew — захоўваць спакой; трымацца спакойна;

koń czystej krwi — чыстакроўны конь;

błękitna krew — блакітная (высакародная) кроў;

nie psuj sobie krwi — не псуй сабе крыві; не нервуйся;

z krwi i kości — сапраўдны;

mrożący krew w żyłach — жахлівы; страшэнны; ад якога кроў у жылах стыне; жудасны;

nowa krew — новая кроў;

on ma to we krwi — у яго гэта ў крыві

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кро́пля ж

1. Trpfen m -s, -;

уліва́ць па кро́плі trpfenweise ingeben* [inflößen]; intröpfeln vt;

кро́пля вады́ Wssertropfen m;

сцяка́ць па кро́плі btropfen vi (s);

2. мн:

кро́плі мед Trpfen pl;

3. разм (вельмі мала) ein (klein) wnig, ein bss¦chen;

ні кро́плі gar nicht; kein bss¦chen;

кро́пля ў мо́ры ein Trpfen auf den hißen Stein;

апо́шняя кро́пля ≅ das Stinchen, das die Lawne ins Rllen bringt;

яны падо́бныя як дзве кро́плі вады́ sie glichen [ähneln] sich wie ein Ei dem nderen;

да кро́плі (alles) bis zum ltzten Trpfen;

вы́піць усё да (аста́тняй) кро́плі lles bis auf den ltzten Trpfen ustrinken*;

кро́пля за кро́пляй nach und nach, allmählich;

ён ні́ кро́плі ў рот не бярэ́ er trinkt nicht, er trinkt kinen lkohol [-hol];

бі́цца да апо́шняй кро́плі крыві́ bis zum ltzten Bltstropfen kämpfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вода́ в разн. знач. вада́, -ды́ ж.;

по́лая вода́ паво́дка;

высо́кая вода́ вялі́кая вада́;

тяжёлая вода́ хим. ця́жкая вада́;

жёлтая вода́ мед. жо́ўтая вада́;

тёмная вода́ мед. цёмная вада́;

как в во́ду опу́щенный як у ваду́ апу́шчаны;

концы́ в во́ду канцы́ ў ваду́;

водо́й не разольёшь вадо́й не разліе́ш;

как в во́ду ка́нул як у ваду́ ка́нуў;

как с гу́ся вода́ як з гусі́ вада́;

мно́го воды́ утекло́ шмат вады́ сплыло́;

как две ка́пли воды́ як дзве кро́плі вады́;

воды́ не замути́т вады́ не заму́ціць;

как ры́ба в воде́ як ры́ба ў вадзе́;

сквозь ого́нь и во́ду прошёл праз аго́нь і ваду́ прайшо́ў, ≅ быў на кані́ і пад канём;

вы́йти сухи́м из воды́ вы́йсці сухі́м з вады́;

чи́стой воды́ чы́стай вады́;

вы́вести на чи́стую во́ду вы́весці на чы́стую ваду́;

как в во́ду гляде́л (смотре́л) як у ваду́ глядзе́ў;

лить во́ду на (чью) ме́льницу ліць ваду́ на (чый) млын;

как воды́ в рот набра́ть як вады́ ў рот набра́ць;

носи́ть решето́м во́ду насі́ць у рэ́шаце ваду́;

седьма́я (деся́тая) вода́ на киселе́ погов. сёмая (дзяся́тая) вада́ на кісялі́;

толо́чь во́ду (в сту́пе) таўчы́ ваду́ (у сту́пе);

холо́дной водо́й окати́ть (обли́ть) хало́днай вадо́й аблі́ць;

ти́ше воды́, ни́же травы́ погов. цішэ́й вады́, ніжэ́й травы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

уда́р в разн. знач. уда́р, -ру м.;

нанести́ уда́р нане́сці ўдар;

одни́м уда́ром адны́м уда́рам;

уда́ры ки́рок уда́ры кі́рак;

уда́р гро́ма уда́р гро́му;

перенести́ уда́р перане́сці ўдар;

отве́тить уда́ром на уда́р адказа́ць уда́рам на ўдар;

уда́р попа́л в цель прям., перен. уда́р тра́піў у цэль;

апоплекси́ческий уда́р мед. апаплексі́чны ўдар;

штрафно́й уда́р спорт. штрафны́ ўдар;

уда́р пу́льса уда́р пу́льсу;

фронта́льный уда́р воен. франта́льны ўдар;

теплово́й уда́р цеплавы́ ўдар;

со́лнечный уда́р со́нечны ўдар;

находи́ться под уда́ром знахо́дзіцца пад уда́рам;

уда́р в спи́ну уда́р у спі́ну;

одни́м уда́ром двух за́йцев уби́ть адны́м уда́рам двух зайцо́ў забі́ць;

уда́р судьбы́ уда́р лёсу;

в уда́ре у настро́і (у гумо́ры).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стан

I (род. ста́ну) м. (туловище, телосложение) стан; фигу́ра ж.; стать ж.;

ні са ста́ну ні з тва́ру — ни ко́жи ни ро́жи

II м.

1. род. ста́на (лагерь, стоянка) стан;

палявы́ с. — полево́й стан;

2. род. ста́ну (войско, воюющая сторона) стан;

варо́жы с. — вра́жеский стан;

3. род. ста́на уст. (административная единица) стан;

4. род. ста́ну разг. сосло́вие ср.

III (род. ста́на) м., тех. стан

IV (род. ста́ну) м., грам. зало́г

V (род. ста́ну) м. положе́ние ср.; состоя́ние ср.;

с. рэ́чаў — положе́ние (состоя́ние) дел;

у до́брым ста́не — в хоро́шем состоя́нии;

А́кты грамадзя́нскага ста́нуюр. А́кты гражда́нского состоя́ния;

крыты́чны с. рэ́чывафиз. крити́ческое состоя́ние вещества́;

змро́чны с.мед. су́меречное состоя́ние;

першабы́тны с.шутл. первобы́тное состоя́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сро́дак м

1. Mttel n -s, -; Weg m -(e)s, -e (спосаб);

усе́ сро́дкі alle Mttel und Wge;

усі́мі дасту́пнымі сро́дкамі mit llen zur Verfügung sthenden Mtteln;

сро́дкі ма́савай інфарма́цыі Mssenmedi¦en pl, Mdi¦en pl;

задзе́йнічаць усе́ сро́дкі alle Mttel nwenden*, lle Hbel in Bewgung setzen; llerli Knffe und Pfffe nwenden* (разм);

2. часцей мн:

сро́дкі (прыстасаванні, прылады для выканання чаго) Mttel n;

сро́дкі вытво́рчасці эк Produktinsmittel pl;

тра́нспартныя сро́дкі Transprtmittel pl, Beförderungsmittel pl;

3. мед (лекі, прэпарат і г. д.) Mttel n;

засцерага́льны сро́дак Verhütungsmittel n;

наркаты́чны сро́дак Betäubungsmittel n;

перавя́зачныя сро́дкі Verbnd(s)material n -s;

4. мн:

сро́дкі (грошы, капітал, матэрыяльныя каштоўнасці) Mttel pl;

грашо́выя сро́дкі Gldmittel pl, Glder pl;

грама́дскія сро́дкі öffentliche Mttel;

сро́дкі існава́ння Existnzmittel pl;

вы́даткаваць сро́дкі Mttel bewlligen;

жыць не па сро́дках über sine Verhältnisse lben;

чалаве́к са сро́дкамі ein bemttelter Mensch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

порази́ть сов.

1. (нанести удар) паразі́ць; уда́рыць; (попасть) папа́сці (у што), тра́піць (у што); пацэ́ліць;

порази́ть пу́лей паразі́ць ку́ляй;

порази́ть на́смерть паразі́ць насме́рць;

порази́ть гро́мом уда́рыць гро́мам;

порази́ть цель паразі́ць цэль [тра́піць (папа́сці) у цэль];

2. (победить) паразі́ць, перамагчы́; (разбить) разбі́ць;

порази́ть врага́ перамагчы́ во́рага;

порази́ть неприя́тельские войска́ разбі́ць варо́жыя во́йскі;

3. мед. пашко́дзіць; (разбить) разбі́ць; (лишить зрения, слуха и т. п.) пазба́віць зро́ку (слы́ху і да таго́ падо́бнае), зрабі́ць сляпы́м (глухі́м і да таго́ падо́бнае); кроме этого переводится другими конструкциями: его́ порази́ла слепота́ ён стра́ціў зрок (асле́п, пераста́ў ба́чыць);

его́ порази́л парали́ч яго́ разбі́ў пара́ліч;

4. перен. (произвести сильное впечатление) ура́зіць; (удивить) здзіві́ць;

э́то изве́стие меня́ порази́ло гэ́та ве́стка мяне́ здзіві́ла;

э́то порази́ло воображе́ние гэ́та ўра́зіла ўяўле́нне;

порази́ть до глубины́ души́ ура́зіць да глыбіні́ душы́;

5. юр. пазба́віць (каго, чаго);

порази́ть в права́х пазба́віць право́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)