Verbum

папалу́днаваць гл. палуднаваць.

папаляжа́ць, -ляжу́, -ляжы́ш, -ляжы́ць; -ляжы́м, -лежыце́, -ляжа́ць; -ляжы́ і папале́жваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Ляжаць доўга, неаднаразова.

П. пасля аварыі.

папалята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і папалётваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Лятаць доўга, неаднаразова.

папаме́рзнуць, -ну, -неш, -не; -мёрз, -ме́рзла; -ні; зак. (разм.).

Мерзнуць доўга, неаднаразова.

Папамерзлі ў час дзяжурства.

папамо́кнуць, -ну, -неш, -не; папамо́к, -кла; -ні; зак. (разм.).

Мокнуць доўга, неаднаразова.

папаму́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца і папаму́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Мучыцца доўга, неаднаразова.

Папамучыліся (папамучваліся) людзі, як вёска згарэла.

папанасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць і папано́шваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-чаго (разм.).

Насіць доўга, неаднаразова; панасіць многа каго-, чаго-н.

Папанасіць (папаношваць) вады, дроў.

папапа́свіць, -пасу́, -пасе́ш, -пасе́; -пасём, -пасяце́, -пасу́ць і папапа́сваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго.

Пасвіць доўга, неаднаразова.

Папапасвіў (і папапасваў) кароў.

папапі́ць, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́ў, -піла́, -ло́ і папапіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго (разм.).

Піць неаднаразова; папіць многа чаго-н.

Папапіць (папапіваць) піўка.

папапла́каць, -ла́чу, -ла́чаш, -ла́ча; -ла́ч і папапла́кваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Плакаць доўга, неаднаразова.

Папаплакаць (папаплакваць) па бацьку.