про́чырк, ‑а, м.

Рыска, якая абазначае пропуск, адсутнасць дадзеных пры запаўненні анкеты, дакумента і пад. Паставіць прочырк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панславі́зм, ‑у, м.

Рэакцыйная палітычная плынь, якая імкнулася да аб’яднання ўсіх славянскіх народаў пад уладай рускага цара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасцяба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і пасцёбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пабіць (пугай, дубцом і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць; зак., каго-што.

Унесці ўсё, многае або ўсіх, многіх. Падносіць дровы пад павець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дпуск, ‑у, м.

Рыбалоўная снасць у выглядзе тонкай вяроўкі з кручкамі і грузілам, якая апускаецца пад лёд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракалаці́ць, ‑калоціць; зак., каго.

Калаціць некаторы час (пра холад, страх і пад.). Ліхаманка пракалаціла яго ўвесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анто́німы, ‑аў; адз. антонім, ‑а, м.

Пары слоў з процілеглым значэннем: праўда — хлусня, дабро — зло і пад.

[Ад грэч. anti — супраць і onyma — імя, назва.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перламу́траўка, ‑і, ДМ ‑раўцы; Р мн. ‑равак; ж.

Дзённы матыль з бліскучымі перламутравымі крапінкамі пад крыламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаро́тнасць, ‑і, ж.

Спец. Колькасць абаротаў (кола, вала і пад.) за пэўны прамежак часу. Высокая абаротнасць матора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзіра́лаўка, ‑і, ДМ ‑лаўцы, ж.

Разм. Вымаганне непамерна высокай платы (за працу, паслугі, тавар і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)