Verbum

зуба́ты, -ая, -ае.

1. Тое, што і зубасты (у 1 знач.).

2. Які мае зубы (спец.).

З. кіт.

інструмента́рый, -я, м. (спец.).

Сукупнасць інструментаў (у 1 знач.), якімі карыстаюцца ў якой-н. спецыяльнай галіне.

Зубаўрачэбны і.

каларату́ра, -ы, ж. (спец.).

Віртуозныя, тэхнічна цяжкія пасажы і меладычныя ўпрыгожанні ў вакальнай партыі.

|| прым. каларату́рны, -ая, -ае.

кандэнса́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для кандэнсацыі чаго-н.

К. па́ры.

|| прым. кандэнса́тарны, -ая, -ае.

капа́л, -у, м. (спец.).

Цвёрдая выкапнёвая смала расліннага паходжання, якая выкарыстоўвалася для прыгатавання лакаў.

|| прым. капа́лавы, -ая, -ае.

капёр, -пра́, мн. -пры́, -про́ў, м. (спец.).

Збудаванне над шахтным ствалом для ўстанаўлення пад’ёмніка.

|| прым. капро́вы, -ая, -ае.

нейро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нервовая клетка, здольная выпрацоўваць нервовыя імпульсы і перадаваць іх іншым клеткам.

ні́пель, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Металічная злучальная трубка з разьбой на канцах.

|| прым. ні́пельны, -ая, -ае.

падра́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго (што) (спец.).

Злёгку раніць (звера, птушку).

|| незак. падра́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

марке́тынг, -у, м. (спец.).

Сістэма арганізацыі гаспадарчай дзейнасці, заснаваная на вывучэнні рыначнага попыту, магчымасцей збыту прадукцыі, рэалізацыі паслуг.