Verbum

кранаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Машыніст, які абслугоўвае кран².

|| ж. кранаўшчы́ца, -ы, мн. -ы, -чы́ц.

|| прым. кранаўшчы́цкі, -ая, -ае (разм.).

краязна́ўства, -а, н.

Вывучэнне асобных мясцовасцей краіны з пункту гледжання іх геаграфічных, культурна-гістарычных, эканамічных, этнаграфічных асаблівасцей.

|| прым. краязна́ўчы, -ая, -ае.

крэмль, крамля́, мн. крамлі́, крамлёў, м.

Унутраная гарадская крэпасць у старажытных рускіх гарадах.

Смаленскі к.

|| прым. крамлёўскі, -ая, -ае.

Крамлёўская сцяна.

крэ́пасць¹, -і, мн. -і, -ей, ж.

Умацаваны пункт з доўгачасовымі абараняльнымі збудаваннямі; цвердзь.

Брэсцкая к.

|| прым. крапасны́, -а́я, -о́е.

К. вал.

ксілагра́фія, -і, ж.

Гравіраванне на дрэве, а таксама сама гравюра на дрэве або адбітак з такой гравюры.

|| прым. ксілаграфі́чны, -ая, -ае.

куб², -а, мн. кубы́, -о́ў, м.

Пасудзіна цыліндрычнай формы для перагонкі або кіпячэння вадкасці; тытан.

Перагонны к.

|| прым. кубавы́, -а́я, -о́е.

куль¹, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

Тоўсты сноп адборнай саломы, з якой раней рабілі стрэхі.

|| прым. кулявы́, -а́я, -о́е.

Кулявая салома.

культыва́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Сельскагаспадарчая прылада для рыхлення глебы і знішчэння пустазелля і пад.

|| прым. культыва́тарны, -ая, -ае.

куст², -а́, М -сце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Аб’яднанне якіх-н. прадпрыемстваў, арцелей і пад.

|| прым. куставы́, -а́я, -о́е.

Кустовая нарада.

азяро́д, -а, М -дзе, м.

Прыстасаванне з падоўжаных жэрдак на слупах для дасушвання снапоў, травы і пад.

|| прым. азяро́дны, -ая, -ае.