Verbum

пракатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго.

Падвергнуць катаванням на працягу якога‑н. часу.

атрыбу́цыя, ‑і, ж.

Спец. Вызначэнне аўтара мастацкага твора, часу і месца яго стварэння.

[Фр. attribution.]

пачасо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які вылічваецца або аплачваецца з разліку затрачанага часу. Пачасовая аплата.

пашэ́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Час ад часу шаптаць.

дамарксі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў з’яўленню марксізма. Дамарксісцкая філасофія.

дафеада́льны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў узнікненню феадалізму. Дафеадальная эпоха.

дахрысція́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў з’яўленнню хрысціянства. Дахрысціянскі перыяд.

сярэдняпо́зні, ‑яя, ‑яе.

Сярэдні па часу выспявання сярод позніх сартоў. Сярэдняпозні сорт бульбы.

сярэдняра́нні, ‑яя, ‑яе.

Сярэдні па часу выспявання сярод ранніх сартоў. Сярэдняраннія сарты пшаніцы.

даку́ль, прысл.

Разм.

1. пытальнае. Да якога месца?, да якога часу?, як доўга? Дакуль вы дайшлі? □ — Дакуль жа, нарэшце, мы будзем прайграваць, скажыце? Гартны.

2. адноснае: а) (далучае даданы сказ месца). Да таго месца, куды... Наперадзе, дакуль вокам кінуць, зелянеюць усходы; б) (далучае даданы сказ часу). Да таго часу, пакуль... — Сход павінен сёння спытаць у Статкевіча, дакуль ён думае парушаць воінскую дысцыпліну. Алешка.