Нача,

рака Нач у Ляхавіцкім, Ганцавіцкім і Клецкім р-нах.

т. 11, с. 245

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Уша,

рака ў Мінскай і Гродзенскай вобл., прыток р. Нёман.

т. 16, с. 289

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чарніца,

рака ў Віцебскай і Смаленскай вобл., прыток р. Лучоса.

т. 17, с. 235

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чарніца,

рака ў Гродзенскай і Мінскай вобл., прыток р. Бярэзіна.

т. 17, с. 235

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Янка,

рака ў Віцебскай вобласці, прыток ракі Дзісна.

т. 18, кн. 1, с. 271

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Янка,

рака ў Віцебскай вобласці, прыток ракі Янка .

т. 18, кн. 1, с. 271

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пакруча́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае многа крутых звілін. Пасярэдзіне лугоў цякла пакручастая рака з зялёнымі палоскамі лазнякоў паабапал. Хадкевіч. Дарога лясная, вузкая, пакручастая, машына ідзе марудна. Гамолка.

2. Такі, які завіваецца, не прамы, не гладкі. Пакручастая стружка. Пакручастыя валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Нешырокая, невялікая рака. Перайшоўшы зыбкую кладку праз рэчку, дзед пайшоў непрыкметнай сцежкай проста туды, дзе з празрыстай дымкі праступаў малады бярозавы параснік. Лынькоў. Абросшая вербамі, спакойна цякла рэчка каля самых хат. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ата́ва ж Óttawa n -s (горад, сталіца Канады) m - i -s (рака)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Снэйк-Ры́вер м Snake River [sne:k´rivər] m -s i - (рака ў Паўночнай Амерыцы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)