Чарніца,

рака ў Лагойскім р-не, прыток р. Цна.

т. 17, с. 235

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чарніца,

рака ў Смалявіцкім р-не, прыток р. Пліса.

т. 17, с. 235

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

брынча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

Разм. Тое, што і брынкаць (у 1 знач.). Я ўсю дарогу не зводжу вачэй з пагнутага парожняга вядра, што брынчыць ззаду на дзедавым возе. Сачанка. Кроплі па даху брынчалі, Бегла дарогі рака. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

river

[ˈrɪvər]

1.

n.

1) рэ́чка, рака́ f.

2) пато́к -у m.

rivers of blood — пато́кі крыві́

2.

adj.

рачны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цячы́, 1і 2 ас. не ўжыв., цячэ́; цяку́ць; цёк, цякла́, -ло́; незак.

1. Ліцца струменем, патокам у якім-н. напрамку.

Рака цячэ між гор.

Кроў цячэ з раны.

2. перан. Бесперапынна плаўна гучаць.

Цякуць гукі музыкі.

3. Прапускаць вадкасць у выніку няспраўнасці (праз дзірку, адтуліну і пад.).

Вядро цячэ.

4. перан. Праходзіць, працякаць (пра час).

Цякуць гады.

|| наз. цячэ́нне, -я, н. (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Жадунь,

рака ў Расіі і Беларусі, левы прыток ракі Беседзь.

т. 6, с. 412

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БУГ,

рака ў Беларусі, Украіне і Польшчы, гл. Заходні Буг.

т. 3, с. 304

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Нача,

рака Нач у Ляхавіцкім, Ганцавіцкім і Клецкім р-нах.

т. 11, с. 245

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Уша,

рака ў Мінскай і Гродзенскай вобл., прыток р. Нёман.

т. 16, с. 289

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Чарніца,

рака ў Віцебскай і Смаленскай вобл., прыток р. Лучоса.

т. 17, с. 235

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)