спо́саб, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Дзеянне або сістэма дзеянняў, якія прымяняюцца для ажыццяўлення чаго-н., выканання якой-н. работы.

С. вытворчасці.

С. загартоўкі сталі.

2. Характар, парадак чаго-н.

С. кіравання.

Прычыны такога спосабу жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

турча́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чы́ць; незак. (разм.).

1. Утвараць характэрныя для жаб гукі.

У балоце турчаць жабы.

2. Тарахцець (пра гукі машын у час работы).

Трактары турчаць усю ноч.

|| наз. турча́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зво́льніць сов.

1. уво́лить; (с занимаемого места, должности) смести́ть; отстрани́ть; (от дела) устрани́ть;

з. з рабо́ты — уво́лить с рабо́ты;

з. зага́дчыка — смести́ть (отстрани́ть) заве́дующего;

з. у запа́своен. уво́лить в запа́с;

2. (из учебного заведения) отчи́слить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ужо́

1. нареч. уже́, уж;

у. ху́тка паўдня́ — уже́ (уж) ско́ро по́лдень;

2. частица усил. уж;

не так у. дрэ́нна — не так уж пло́хо;

ве́льмі ўжо шмат рабо́тыо́чень уж мно́го рабо́ты;

а ўжо ж — разуме́ется

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Suberkeit

f -

1) чысціня́, аха́йнасць

2) акура́тнасць (выкананне работы)

3) сумле́ннасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заавансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Аплаціць уперад частку кошту якога‑н. гавару, работы. Заавансаваць заказы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на ўліку выкананай работы, выпрацаванай прадукцыі. Здзельная аплата. Здзельная работа. Здзельная прадукцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караблебудаўні́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да караблебудавання. Караблебудаўнічыя работы. // Прызначаны для будаўніцтва караблёў. Караблебудаўнічая верф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пагрузкі. Пагрузачныя работы. // Які прызначаны для пагрузкі. Пагрузачныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́іскавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыіска; уласцівы прыіску. Прыіскавы гарадок. Прыіскавыя работы. Прыіскавы разведчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)