цячы́ 
1. 
2. (пропускать жидкость) течь, протека́ть;
◊ слі́нка цячэ́ — слю́нки теку́т;
пад ляжа́чы ка́мень вада́ не цячэ́ — 
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цячы́ 
1. 
2. (пропускать жидкость) течь, протека́ть;
◊ слі́нка цячэ́ — слю́нки теку́т;
пад ляжа́чы ка́мень вада́ не цячэ́ — 
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кров 
1. (прикрытие) по́крыва, -ва 
2. (приют) прыту́лак, -лку 
оста́ться без кро́ва аста́цца без прыту́лку (без прыста́нку);
о́тчий кров бацько́ўскі дом;
3. 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́рвацца 
1. 
2. (стремительно выйти наружу) вы́рваться;
3. (отделиться) вы́рваться, оторва́ться; (выскользнуть, выпасть) вы́дернуться;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кама́нда 
◊ далажы́ць па ~дзе — доложи́ть (донести́) по кома́нде;
як па ~дзе — как по кома́нде
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уле́гчыся 
1. уле́чься; уложи́ться;
2. (уплотниться 
3. (о пыли) осе́сть, уле́чься;
4. 
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хвілі́на 
1. (короткий промежуток времени) мину́та, моме́нт 
2. (мера времени) 
◊ з ~ны на ~ну — с мину́ты на мину́ту;
у во́льную ~ну — в свобо́дную мину́ту;
у адну́ ~ну — в оди́н моме́нт;
пад уплы́вам ~ны — 
спра́ва адно́й ~ны — мину́тное де́ло;
адну́ ~ну — одну́ мину́ту; оди́н моме́нт;
у гэ́ту ~ну — в э́тот моме́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
горе́ть 
дрова́ горя́т дро́вы гара́ць;
щёки горя́т шчо́кі гара́ць;
горе́ть жела́нием гарэ́ць жада́ннем;
гори́т во рту пячэ́ ў ро́це;
гори́т лицо́ гары́ць твар;
◊
голова́ (душа́) гори́т галава́ (душа́) гары́ць;
де́ло (рабо́та) гори́т рабо́та гары́ць;
земля́ гори́т 
не гори́т (не спеши) не гары́ць;
глаза́ горя́т во́чы гара́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подвёртываться
1. (завинчиваться немного) падкру́чвацца;
2. (загибаться — о краях) падго́ртвацца; (о рукавах) зака́свацца; (о штанах) падка́свацца;
3. (о ноге) падваро́чвацца, выкру́чвацца; (при вывихе) выві́хвацца, спрыві́львацца;
4. (оказываться) трапля́цца; (попадать) трапля́ць;
подвёртывается удо́бный слу́чай трапля́ецца зру́чны вы́падак;
не подвёртывайся мне 
5. 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подчиня́ть 
1. (покорять) пакара́ць;
2. (ставить в зависимость) падпарадко́ўваць;
подчиня́ть своё поведе́ние устано́вленным пра́вилам падпарадко́ўваць свае́ паво́дзіны вы́значаным пра́вілам;
подчиня́ть кого́-л. своему́ влия́нию падпарадко́ўваць каго́-не́будзь свайму́ ўплы́ву;
подчиня́ть зако́ну падпарадко́ўваць зако́ну;
3. (ставить 
4. 
одно́ гла́вное предложе́ние мо́жет подчиня́ть себе́ не́сколько прида́точных адзі́н гало́ўны сказ мо́жа падпарадко́ўваць сабе́ не́калькі дада́ных;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чу́ять 
1. 
соба́ка чу́ет дичь саба́ка чу́е дзічы́ну;
не чу́ять бо́ли не чуць бо́лю;
2. 
чу́ет се́рдце, что де́ло добро́м не ко́нчится чу́е (прадчува́е, адчува́е) сэ́рца, што спра́ва дабро́м не ско́нчыцца;
◊
ног 
чу́ет ко́шка, чьё мя́со съе́ла 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)