Раскінуцца, распасцерціся на паверхні чаго‑н. Гэтай раніцай выпаў першы снег і белай коўдрай разаслаўся на шырокіх прасторах.Гурскі.А ўдаль, з-пад калёс гаваркіх, Разаслаўся гасцінец.Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танцо́р, ‑а, м.
1. Той, хто танцуе, умее танцаваць. Алесь Сянкевіч — першы кавалер і танцор на вёсцы.С. Александровіч.На вёсцы .. [Міхася] любілі: і танцор, і спявак.Брыль.
2.Уст. Артыст балета.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БАЙКАНУ́Р,
касмадром у Казахстане, у Карагандзінскай вобласці. Створаны ў 1955. Мае некалькі стартавых комплексаў, тэхн. пазіцый і вымяральных пунктаў. З Байканура запушчаны першы ў гісторыі чалавецтва штучны спадарожнік Зямлі (1957), здзейсніў палёт першы касманаўт Ю.А.Гагарын (1961); стартавалі пілатаваныя касм. караблі («Усход», «Узыход», «Саюз» і інш.), арбітальныя станцыі («Салют», «Мір»), шматлікія штучныя спадарожнікі Зямлі і міжпланетныя касм. Апараты.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
antecedent
[,æntəˈsi:dənt]1.
n.
1) папярэ́дняе
2) Math. антэцэдэ́нт -а m.
а) папярэ́дні член адно́сінаў
б) пе́ршы або́ трэ́ці член прапо́рцыі
•
- antecedents
2.
adj.
папярэ́дні
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ва́хныль ’вухналь, цвік, якім прыбіваюць падкову да капыта’ (Бяльк.). Дыялектная змена слова вухналь ’тс’ (запазычанага з польск.ufnal < ням.Hufnagel; параўн. Брукнер, 592). Пры перанясенні націску на першы склад нібы «аднаўляецца» націскное «а» (якога там у рэчаіснасці ніколі не было).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пярвя́стак (первясток) ’першы пачатак чаго-небудзь’, ’першынец’ (Нас.), ст.-бел.первястка ’першародка’ (1627). Запазычана з польск.pierwiastek, ст.-польск.pierwiastka паводле фанетычнай прыкметы — і > я (Цвяткоў, Запіскі, 2, 54), зыходны назоўнік *pьrvěstь ’першасць’ адлюстраваны ў прыметніках тыпу ўкр.первісний ’першапачатковы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
задзіра́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑рацы, Т ‑ай, ж.
Разм. Тое, што і задзіра. [Грамабой] быў на вёсцы першы свавольнік і задзірака, нікому з дарогі не саступаў.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтэрпрэта́тар, ‑а, м.
Кніжн. Той, хто інтэрпрэтуе што‑н.; тлумачальнік. Інтэрпрэтатар твораў класічнай музыкі. □ Ужо першы крытычна-мастацкі эцюд Шчакаціхіна прадставіў маладога прыхільніка графічнага мастацтва як удумлівага і пранікнёнага інтэрпрэтатара яго.Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
караво́кі, ‑ая, ‑ае.
Які мае карыя вочы. На прыпынку ў калідоры вагона паяўляецца першы прадстаўнік чэхаславацкага народа, дабрадушны, крыху паўнаваты для сваіх маладых год, каравокі старшына-пагранічнік з папкай пад пахай.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праблісну́ць, ‑не; зак.
1. Бліснуць праз што‑н. Прабліснула сонца.
2.перан. З’явіцца на вельмі кароткі час, бліснуць імгненна. І вось урэшце пад вечар у доміку прафесара прабліснуў першы прамень надзеі.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)