гідрало́гія
(ад гр. hydor = вада + logos = вучэнне)
навука, якая вывучае гідрасферу Зямлі, а таксама працэсы, што адбываюцца ў ёй.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Тэало́гія ‘багаслоўе’ (ТСБМ), тэолёгія ‘тс’ (Пятр.), ст.-бел. теология, феология ‘тс’ (1595 г., ГСБМ). Запазычаны са ст.-польск. teologia ‘тс’, якое з лац. theologia, а апошняе са ст.-грэч. θεολογίᾱ ‘навука пра багоў’ ад θεός ‘бог’ і ‑λογία < λόγος ‘слова’ (Булыка, Лекс. запазыч., 162; ЕСУМ, 5, 546–7). Параўн. таксама ст.-бел. теологъ, што са ст.-польск. teolog ‘тс’; другасныя варыянты, фанетычна набліжаныя да грэчаскіх формаў феологъ, феолокгъ. Таго ж паходжання народнае тэлялёг ‘багаслоў’; студэнт-багаслоў; чалавек, што чытае ў царкве святыя кнігі’ (Нас.), магчыма, іранічна і фармальна набліжанае да гукапераймальных слоў таляхаць, талялёхаць і інш., гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
архітэкту́ра, ‑ы, ж.
Майстэрства праектавання, будавання і мастацкага афармлення пабудоў; дойлідства. Архітэктура старажытных грэкаў. // Навука пра ўзвядзенне будынкаў. Курс архітэктуры. // Характар, стыль пабудовы. Гатычная архітэктура. Беларуская народная архітэктура.
•••
Арганічная архітэктура — адзін з кірункаў архітэктуры, які ўзнік у 30‑я гг. 20 ст. ў ЗША і атрымаў пашырэнне ў Італіі, Бразіліі і іншых краінах.
[Лац. architectura.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pure [ˈpjʊə] adj.
1. чы́сты (у розных знач.);
pure wool чы́стая шэрсць;
pure science чы́стая наву́ка;
pure in mind and body чы́сты душо́ю і це́лам
2. абсалю́тны;
pure nonsense чы́стая лухта́;
by pure chance то́лькі выпадко́ва, абсалю́тна выпадко́ва
♦
pure and simple ні больш ні менш; не што і́ншае, як; про́ста ка́жучы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
аквана́ўтыка
(ад аква- + -наўтыка)
навука, якая вывучае магчымасці доўгага знаходжання чалавека ў моры пад вадой.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
алергало́гія
(ад алергія + -логія)
навука, якая вывучае прычыны ўзнікнення, развіццё, прафілактыку і лячэнне алергічных хвароб.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
атало́гія
(ад гр. us, otos = вуха + -логія)
навука пра хваробы вушэй, іх лячэнне і прафілактыку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
біяфі́зіка
(ад бія- + фізіка)
навука, якая вывучае фізічныя і фізіка-хімічныя працэсы ў жывых арганізмах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
геааку́стыка
(ад геа- + акустыка)
навука, якая даследуе гукавыя, інфрагукавыя і ультрагукавыя з’явы ў зямной кары.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
заатэ́хнія
(ад заа- + гр. techne = майстэрства)
навука аб развядзенні, гадоўлі і правільным выкарыстанні сельскагаспадарчых жывёл.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)