банду́ра

(укр. бандура, ад гр. pandura)

украінскі шматструнны шчыпковы музычны інструмент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

віуэ́ла

(ісп. vihuela)

іспанскі струнны шчыпковы музычны інструмент, падобны да гітары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гептахо́рд

(ад гепта- + -хорд)

1) сяміступеньчаты музычны гукарад;

2) сяміструнная ліра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

горн

(ням. Hom = рог)

медны духавы музычны інструмент для падачы сігналаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кура́й

(цюрк. kuraj)

башкірскі і татарскі духавы музычны інструмент тыпу флейты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мака́м

(ар. makam)

музычны лад у прафесіянальнай музыцы арабаў і іранцаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ске́рца

(іт. scherzo = літар. жарт)

інструментальны музычны твор жартаўлівага, гуллівага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скуду́ціс

(літ. skudutis)

літоўскі народны духавы музычны інструмент тыпу шматствольнай флейты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флюгельго́рн

(ням. Flügelhom, ад Flügel = крыло + Hom = рог)

духавы музычны інструмент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фанта́зія, -і, мн. -і, -зій, ж.

1. Здольнасць да творчага ўяўлення і само творчае ўяўленне.

Багатая ф.

2. Мара, прадукт чыйго-н. уяўлення.

Гэта не сапраўднасць, а ф.

3. Нешта непраўдападобнае, выдуманае.

Гэта дзіцячая ф.

4. Дзівацтва; нечаканы, дзіўны ўчынак (разм.).

Прыйшла ў галаву ф.

5. Музычны твор свабоднага характару; імправізацыя.

Ф. на тэмы беларускіх народных песень.

|| прым. фантазі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)