scrub2 [skrʌb] n. чы́стка, шарава́нне;
give smth. a good scrub до́бра адшарава́ць што-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
балазе́, злучн. далуч.
Разм. Далучае сказы з дадатковымі паведамленнямі; па значэнню адпавядае словазлучэнням «тым больш што», «добра што», «добра якраз», «добра, што хоць». Электрыфікатар пайшоў да санітара, балазе жыў ён блізка — праз дзверы. Колас. Пан Зяленскі бубніць паціху пра коней, ды пра белых авечак, балазе здаецца яму, што я сплю. Лынькоў. [Жанчына:] — Уцякайце адсюль. Хавайцеся, балазе туман! Корзун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашарпа́цца, ‑аецца; зак.
Знасіцца, абадрацца ў выніку працяглага або нядбайнага карыстання, нашэння. Партфель пашарпаўся. □ Вокны [касцёла] вузкія ды высокія — гэта добра, вежы можна ўкараціць, зняць, верхавінкі, рэбры на іх відаць, бляха ўжо добра пашарпалася. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fit
a
1) спарт. до́бра натрэнірава́ны, у фо́рме
sich ~ fühlen — адчува́ць сябе́ до́бра
2) разм. працаздо́льны, кваліфікава́ны, дзелавы́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Прыгару́даць, ’добра пастарацца; назапасіць, сабраць, забяспечыцца’ (слонім., Арх. Федар.). Да гаруд, аруд ’застаронак, засек’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Раява́ць ’жыць вельмі добра без турбот, безклапотна’ (ТСБМ, Ян., Янк. Мат.). Ад рай 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
засма́жыцца, ‑жыцца; зак.
Прыгатавацца ў выніку смажання (пра страву). Мяса добра засмажылася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запрасава́цца, ‑суецца; зак.
Зрабіцца гладкім, роўным у выніку прасавання. Складка добра запрасавалася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
водапраніка́льны, ‑ая, ‑ае.
Які добра прапускае праз сябе ваду. Водапранікальныя пласты зямлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́вастрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
Добра навастрыць, зрабіць вострым. Вывастрыць нож.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)