уве́сці, увяду, увядзеш, увядзе; увядзём, уведзяце;
1. Прымусіць увайсці ўнутр чаго‑н., прывесці куды‑н.
2. Уключыць у што‑н., зрабіць дзённым або ўжывальным.
3. Устанавіць, укараніць; пакласці пачатак чаму‑н.
4. Пазнаёміць, дапамагчы асвоіцца з чым‑н.
5. Уцягнуць у што‑н., схіліць да чаго‑н. (звычайна адмоўнага).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЕЛАРУ́СКАЯ ВАЕ́ННАЯ АКРУ́ГА
(
ваенна-
У розны час войскамі акругі (франтоў) камандавалі: Я.З.Барсукоў (1918), М.М.Дамажыраў (1919), Дз.М.Надзёжны (1919), У.М.Гіціс (1919—20), М.М.Тухачэўскі (1920—21, 1922—24), П.М.Захараў (1921), А.І.Ягораў (1921—22, 1927—31), А.І.Кук (1924), А.І.Корк (1924—27), Е.П.Убарэвіч (1931—37), І.П.Бялоў (1937), М.П.Кавалёў (1938—40), Дз.Р.Паўлаў (1940—41), А.І.Яроменка (1941), С.К.Цімашэнка (1941, 1945—46, 1949—60), І.С.Конеў (1941, 1942—43), Г.К.Жукаў (1941—42), В.Д.Сакалоўскі (1943—44), І.Д.Чарняхоўскі (1944—45), А.М.Васілеўскі (1945), І.Х.Баграмян (1945), С.Г.Трафіменка (1946—49), У.М.Камароў (1960—61), В.А.Пянькоўскі (1961—64), С.С.Марахін (1964—67), І.М.Траццяк (1967—76), М.М.Зайцаў (1976—80), Я.П.Іваноўскі (1980—85), У.М.Шуралёў (1985—89), А.І.Кастэнка (1989—92).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВАЛО́ВІЧЫ,
дзяржаўныя дзеячы
Грынька Ходкавіч (Рыгор Фёдаравіч), канюшы
А.П.Грыцкевіч.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІ́ЦЕБСКІЯ БАІ́ 1812,
баі за Віцебск у ходзе вайны 1812 пры адступленні ў ліпені і наступленні ў лістападзе
Ш.І.Бекцінееў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БУЙНІ́ЦКАЕ ПО́ЛЕ,
месца значных
У Вял. Айч. вайну Буйніцкае поле — месца жорсткіх баёў у час Магілёва абароны 1941.
В.С.Паваліхіна.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГРЭ́КА-ТУРЭ́ЦКАЯ ВАЙНА́ 1919—22,
вайна Грэцыі пры падтрымцы дзяржаў Антанты (Вялікабрытаніі, Францыі, Італіі, ЗША) супраць Турцыі. Грэцыя, якая прэтэндавала на
Літ.:
Гасратян М.А., Орешкова С.Ф., Петросян Ю.А. Очерки истории Турции. М., 1983. С. 165—175.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГРЭ́ЧАСКАЯ НАЦЫЯНА́ЛЬНА-ВЫЗВАЛЕ́НЧАЯ РЭВАЛЮ́ЦЫЯ 1821—29,
нацыянальна-вызваленчая вайна грэкаў супраць
Літ.:
Арш Г.Л. И.Каподистрия и греческое национально-освободительное движение, 1809—1822
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
адве́сці, ‑вяду, ‑вядзеш, ‑вядзе; ‑вядзём, ‑ведзяце;
1. Ведучы, суправаджаючы, даставіць у якое‑н. месца.
2. Завесці на некаторую адлегласць ад каго‑, чаго‑н.
3. Адхіліць; змяніць напрамак руху чаго‑н., накіраваць убок ад каго‑, чаго‑н.
4.
5. Даць у чыё‑н. распараджэнне; прызначыць, выдзеліць для якой‑н. мэты.
6. Правесці, адчарціць.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пане́сці, ‑нясу, ‑нясеш, ‑нясе; ‑нясём, ‑несяце;
1. Узяўшы ў рукі або нагрузіўшы на сябе, пачаць перамяшчаць, дастаўляць куды‑н.
2. Пацягнуць сілай свайго руху.
3.
4.
5.
6.
7.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбі́ць, разаб’ю, разаб’еш, разаб’е; разаб’ём, разаб’яце;
1. Ударам (ударамі) раскалоць, парушыць цэласць чаго‑н.
2. Пашкодзіць ударам якую‑н. частку цела, параніць.
3. Паздзяліць на часткі, на групы; размеркаваць.
4. Нанесці паражэнне; перамагчы.
5.
6. Папсаваць яздой, раз’ездзіць.
7. Растрэсці, разварушыць, раскінуць (сена, гной і пад.).
8. Распланаваўшы, пасадзіць што‑н., закласці.
9. Паставіць, раскінуць (палатку, лагер).
10. У друкарскай справе — аддзяліць прамежкамі, павялічыць разбег паміж чым‑н.
11.
12. Пазбавіць руху, зрабіць бяссільным (пра параліч і пад.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)