get-up [ˈgetʌp] n. infml, dated убо́р; адзе́нне (асабліва незвычайнае);

She looks ridiculous in that get-up. Яна выглядае вельмі смешна ў гэтым уборы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

haberdashery [ˌhæbəˈdæʃəri] n.

1. BrE, dated начы́нне для шыцця́ (іголкі, шпількі, гузікі і да т.п.)

2. AmE, dated мужчы́нскае адзе́нне

3. галантарэ́я, галантарэ́йны магазі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

indoor [ˌɪnˈdɔ:] adj. ха́тні, пакаёвы;

indoor clothes ха́тняе адзе́нне, ха́тняя адзе́жа;

indoor games гу́льні ў памяшка́нні/спарты́ўнай за́ле;

an indoor swimming pool закры́ты басе́йн

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ірва́ны

1. прич. тереблённый; см. ірва́ць I 4;

2. прил., в разн. знач. рва́ный;

~ная папе́ра — рва́ная бума́га;

~нае адзе́нне — рва́ная оде́жда;

~ная ра́намед. рва́ная ра́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

snntäglich

1.

a свято́чны, нядзе́льны

~es Kleid — свято́чнае адзе́нне, свято́чная во́пратка

2.

adv па нядзе́лях

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zschneiden

* vt

1) кро́іць (адзенне)

2) (auf A) прымярко́ўваць, дапасо́ўваць (што-н. да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Атрэ́п’е ’адыходы пры трапанні льну’ (БРС), ’парванае адзенне’ (Інстр. I); отрэпы, отрэпыны (Влад.), атрэпкі ’адыходы льну’ (Янк. I). Рус. отрепье ’адыходы льну; парванае адзенне’. Утворана з суф. ‑ие (‑ьje) ад дзеяслова атрапаць, утворанага з прэфіксам а‑ (о‑) ці ад‑ (otъ‑) ад трапаць (гл.). У іншых варыянтах выкарыстаны іншыя суфіксы: нулявы, ‑ін(ы), ‑ък(і).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́хты ’зношанае, парванае адзенне, скамечанае і бруднае’, ’манаткі’ (клец., Нар. лекс.). У выніку кантамінацыі лахі і латы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ма́нтыя ’доўгае шырокае адзенне ў выглядзе плашча’ (ТСБМ). З рус. мантия, якое з с.-грэч. μαντίον (Лёхін, 423).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напаўсухі́, ‑ая, ‑бе.

1. Які не зусім высах, не зусім сухі. Напаўсухое адзенне. Напаўсухія дровы. // Які не зусім перасох. Напаўсухое рэчышча. Напаўсухі канал.

2. У якім мала сокаў, амаль засохлы (пра расліны). Напаўсухое дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)