Verbum

назе́мны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца, дзейнічае або праводзіцца на паверхні зямлі, на сушы.

Наземныя збудаванні.

Наземныя войскі.

напо́рысты, -ая, -ае.

Які рашуча дабіваецца сваёй мэты, настойлівы.

Н. чалавек.

Н. характар.

|| наз. напо́рыстасць, -і, ж.

жу́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

Злодзей, які займаецца дробнымі пакражамі; ашуканец.

|| зб. жуллё, -я́, н. (разм.).

жыццяра́дасны, -ая, -ае.

Які радуецца жыццю, не ведае тугі.

Ж. чалавек.

Жыццярадасная натура.

|| наз. жыццяра́даснасць, -і, ж.

заба́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які ўмее пацяшаць, забаўляць.

|| ж. заба́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

заглу́хлы, -ая, -ае (разм.).

1. Які прыціх, перастаў гучаць.

З. тупат коней.

2. Закінуты, запусцелы.

З. маліннік.

залатано́сны, -ая, -ае.

Які мае ў сваім саставе золата (пра радовішча).

З. пясок.

|| наз. залатано́снасць, -і, ж.

засто́льны, -ая, -ае.

Які адбываецца за сталом (у час абеду, банкету і пад.).

З. тост.

Застольная песня.

засу́шлівы, -ая, -ае.

Які суправаджаецца засухай, пакутуе ад засухі.

З. раён.

Засушлівае лета.

|| наз. засу́шлівасць, -і, ж.

за́ўтрашні, -яя, -яе.

Такі, які адбудзецца заўтра.

Заўтрашнія заняткі.

Клапаціцца пра з. дзень (перан.: пра бліжэйшае будучае).