Verbum

цукро́за, -ы, ж. (спец.).

Адзін з вугляводаў, які змяшчаецца ў цукраносных раслінах.

|| прым. цукро́зны, -ая, -ае.

цысты́т, -у, М -ты́це, м. (спец.).

Вострае або хранічнае запаленне мачавога пузыра.

|| прым. цысты́тны, -ая, -ае.

цяга́льны, -ая, -ае (спец.).

Які служыць для выцягвання чаго-н. (цяжкасцей, грузаў і пад.).

Цягальная лябёдка.

ча́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., што (спец.).

Прыцягваючы, прымацоўваць чалам.

Ч. баржу.

|| наз. ча́ленне, -я, н.

чарві́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віць; незак. (спец.).

Адкладваць яйцы, пладзіць чарву (пра пчол).

часто́тнасць, -і, ж. (спец.).

Паказчык частаты (у 2 знач.) чаго-н.

Вызначыць ч. ужывання асобных слоў.

шоўкамата́нне, -я, н. (спец.).

Размотка шаўковых коканаў з мэтай атрымання шоўку-сырцу.

|| прым. шоўкамата́льны, -ая, -ае.

экранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Тое, што і экраніраваць.

эскарпава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) эскарпы.

Э. мясцовасць.

юрысды́кцыя, -і, ж. (спец.).

Правамоцнасць праводзіць суд, рашаць прававыя пытанні.

Валодаць юрысдыкцыяй.

Падлягаць чыёй-н. юрысдыкцыі.