Verbum

беззага́нны, -ая, -ае.

Які не мае заганаў, бездакорны.

Беззаганная работа.

|| наз. беззага́ннасць, -і, ж.

безыніцыяты́ўны, -ая, -ае.

Які не праяўляе ініцыятывы; пасіўны.

Б. кіраўнік.

|| наз. безыніцыяты́ўнасць, -і, ж.

беладрэ́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Сталяр, які вырабляе простую непаліраваную мэблю з дрэва.

беспаваро́тны, -ая, -ае.

Канчатковы, які не будзе зменены.

Беспаваротнае рашэнне.

|| наз. беспаваро́тнасць, -і, ж.

беспарты́йны, -ая, -ае.

Які не з’яўляецца членам якой-н. партыі.

|| наз. беспарты́йнасць, -і, ж.

беспярэ́чны, -ая, -ае.

Які выконваецца без пярэчанняў.

Беспярэчнае выкананне пастановы.

|| наз. беспярэ́чнасць, -і, ж.

бессаро́мны, -ая, -ае.

Які не мае сораму; нахабны.

Бессаромныя паводзіны.

|| наз. бессаро́мнасць, -і, ж.

бранявы́, -а́я, -о́е.

1. Пакрыты бранёю.

Б. аўтамабіль.

2. Які з’яўляецца бранёю.

Бранявыя пліты.

бранята́нкавы, -ая, -ае.

Пра войскі: які мае на ўзбраенні танкі і самаходныя артылерыйскія ўстаноўкі.

аберто́н, -у, м. (спец.).

Дадатковы тон, які надае асноўнаму гуку асобае адценне або тэмбр.