відары́с, ‑а, м.

Прадмет, знак, сімвал і пад., якія ўвасабляюць пэўную ідэю. Відарыс герба на сцягу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віцэ-...

Першая частка складаных слоў са значэннем «намеснік», «памочнік», напрыклад: віцэ-губернатар, віцэ-кароль і пад.

[Ад лац. vice — узамен, замест.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугламе́р, ‑а, м.

Прылада ці інструмент для вымярэння вуглоў і вуглавых згібаў дэталей машын і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вулканіза́цыя, ‑і, ж.

Хімічная апрацоўка матэрыялаў для таго, каб падаць ім пругкасць, трываласць і пад. уласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёпрамысло́васць, ‑і, ж.

Галіна прамысловасці па выпуску абсталяваная і апаратуры для радыёсувязі, радыёвяшчання, тэлебачання і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разраўня́цца, ‑яецца; зак.

1. Стаць роўным, гладкім, раўнамерным.

2. Знікнуць, разгладзіцца (пра складкі, маршчыны і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́с, ‑а, м.

Спец. Распорка, якая ставіцца пад касым вуглом да гарызантальных або вертыкальных частак канструкцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саманазіра́нне, ‑я, н.

Назіранне за самім сабой, за станам свайго здароўя, за думкамі, пачуццямі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саматало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае памеры і прапорцыі цела чалавека (рост, вагу і пад.).

[Ад грэч. soma, somatos — цела і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саматрэніро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Трэніроўка сваёй памяці, нервовай сістэмы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)