БА́БІЧЫ,
вёска ў Беларусі, у Рэчыцкім раёне Гомельскай вобласці. Цэнтр сельсавета і саўгаса. За 39
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БА́БІЧЫ,
вёска ў Беларусі, у Рэчыцкім раёне Гомельскай вобласці. Цэнтр сельсавета і саўгаса. За 39
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
выхава́нец, ‑нца,
1. Юнак, чалавек у адносінах да свайго выхавальніка.
2. Навучэнец закрытых выхаваўчых і навучальных устаноў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пачатко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які знаходзіцца ў пачатку чаго‑н., з’яўляецца пачаткам чаго‑н.
2. Дадзены не ў поўным аб’ёме, ніжэйшы.
3. У мовазнаўстве — які з’яўляецца зыходным пры ўтварэнні іншых форм і слоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
academy
1) акадэ́мія
2) прыва́тная сярэ́дняя
3) спэцыялізава́ная навуча́льная ўстанова
•
- the Academy
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
voluntary
1. добраахво́тны;
a vo luntary helper добраахво́тнік;
voluntary work дабрачы́нная пра́ца;
on a voluntary basis на грама́дскіх пача́тках
2. які́ ўтрымліваецца на дабрачы́нныя ўнёскі або́ на прыва́тныя сро́дкі;
a voluntary school
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ВЯЛІ́КІЯ ЛЁТЦЫ,
вёска ў Віцебскім р-не, на аўтадарозе Віцебск—Полацк. Цэнтр Лятчанскага
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
спецыя́льны éxtra; spezi¦éll, Speziál-; Fach-; Sónder-;
спецыя́льная адука́цыя Speziálbildung
спецыя́льная літарату́ра Fáchliteratur
спецыя́льны вы́пуск (газеты) Sónderausgabe
спецыя́льная
спецыя́льны ўпаўнава́жаны Sónderbeauftragte (
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
tutor1
1. ха́тні наста́ўнік, рэпеты́тар;
hire a tutor наня́ць прыва́тнага наста́ўніка
2. кіраўні́к гру́пы студэ́нтаў (у англійскіх універсітэтах); мало́дшы выкла́дчык вышэ́йшай навуча́льнай устано́вы (у ЗША)
3. кні́га з інстру́кцыямі;
a violin tutor
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
папулі́зм
(ад
1) французская літаратурная
2) паддобрыванне да народных мас, заснаванае на легкаважных абяцаннях, дэмагагічных лозунгах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бяле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
1. Станавіцца белым.
2. Вылучацца сваім белым колерам, віднецца (пра што‑н. белае).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)