паціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Час ад часу, злёгку церці. Паціраць рукі. □ Сузану засталося адно: маўчаць. Ён сядзеў ссутулены і паціраў лоб. Лынькоў. Чалавек дыхаў на поўныя грудзі, час ад часу паціраў азяблыя плечы. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непроизводи́тельный непрадукцы́йны; (бесполезный) бескары́сны; (напрасный) дарэ́мны; ма́рны;

непроизводи́тельная тра́та сил, вре́мени бескары́сная (ма́рная) тра́та сіл, ча́су.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пако́лванне, ‑я, н.

Колючы боль, які ўзнікае час ад часу. Паколванне ў грудзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Лізаць час ад часу. Палізваць варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палу́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Лускаць час ад часу. Палусквала шышкі вавёрка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палу́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Лушчыць (у 2 знач.) час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палюля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Люляць, калыхаць на працягу нейкага часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагы́ркваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Гыркаць злёгку, зрэдку ці час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Разм. Паіць патроху або час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасляледніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да часу пасля ледніковай эпохі. Пасляледніковы перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)