біягра́ма

(ад бія- + -грама)

графічнае (дыяграмнае) адлюстраванне зменлівасці ў часе якой-н. біялагічнай сістэмы (асобіны, папуляцыі, віды, біяцэнозы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біяко́мплекс

(ад бія- + комплекс)

расліннае і жывёльнае асяроддзе, якое ствараецца на борце касмічнага карабля для надзейнай сістэмы жыццезабеспячэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіпатала́мус

(ад гіпа- + таламус)

аддзел галаўнога мозга, размешчаны пад зрокавымі буграмі, у якім знаходзяцца цэнтры вегетатыўнай нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інтэркаля́цыя

(лац. intercalatio = устаўка, дабаўка)

з’яўленне новых структур унутры дадзенай біялагічнай сістэмы, напр. інтэркалярны рост у некаторых раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

люміна́л

(н.-лац. luminalis, ад лац. lumen = святло)

лякарства, якое ўжываецца пры бяссонніцы і іншых хваробах нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

поліцытэмі́я

(ад полі- + гр. kytos = клетка + -эмія)

хранічнае захворванне крывятворнай сістэмы чалавека з павышэннем колькасці эрытрацытаў у крыві.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

псіхахірургі́я

(ад псіха- + хірургія)

хірургічныя метады, якія прымяняюцца пры лячэнні псіхічных хвароб, напр. выдаленне невялікіх адрэзкаў нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінгле́ты

(ад англ. single = адзіночны)

фіз. адзіночныя спектральныя лініі, абумоўленыя электроннымі квантавымі пераходамі паміж нерасшчэпленымі ўзроўнямі квантавай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трызм

(гр. tnsmos = скрыгатанне)

сутаргавае сцісканне сківіц, якое ўзнікае пры эпілепсіі, менінгіце і іншых хваробах цэнтральнай нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фармаліза́цыя

(ад лац. formalis = які датычыць формы)

прадстаўленне якой-н. галіны ведаў у выглядзе сістэмы доказаў або вылічэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)