рэзеда́, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Род адна‑, двух‑, радзей шматгадовых травяністых раслін сямейства рэзедовых.

[Фр. réséda.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзедо́выя, ‑ых.

Сямейства адна‑, двух‑, радзей шматгадовых травяністых раслін, да якіх адносяцца розныя віды рэзеды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіласава́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць сіласавацца, быць сіласаваным. Сіласавальнасць раслін залежыць ад колькасці ў іх цукру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарафі́т, ‑у, М ‑фіце, м.

Бясполае пакаленне ў цыкле развіцця раслін, якое чаргуецца з палявым.

[Ад грэч. spora — пасеў і phytón — расліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тафано́мія, ‑і, ж.

Раздзел палеанталогіі, які вывучае заканамернасці працэсаў захавання рэштак выкапнёвых жывёл і раслін.

[Ад грэч. táphos — магіла і nómos — закон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электратрапі́зм, ‑у, м.

Спец. Роставыя рухі органаў раслін (сцябла, лісцяў і пад.), абумоўленыя ўздзеяннем электрычнасці.

[Ад слова электра... і грэч. trópos — паварот.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этыяля́цыя, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць змен, якія адбываюцца ў арганізме раслін пад уплывам адсутнасці святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЫ́ХАВЕЦ Анатоль Іосіфавіч

(н. 7.5.1941, пас. Адуцішкіс Швянчонскага р-на, Літва),

бел. вучоны ў галіне аховы раслін. Д-р біял. н. (1991). Скончыў Ленінградскі с.-г. ін-т (1965). З 1972 у Бел. НДІ аховы раслін, з 1983 у Ін-це біяарган. хіміі АН Беларусі. Навук. працы па ахове раслін ад шкоднікаў і хвароб, біяхіміі і фізіялогіі насякомых і раслін, энтамалогіі, экалагічна бяспечных сродках аховы раслін (сінт. ферамонах, рэгулятарах росту насякомых і раслін).

т. 3, с. 378

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

двухдо́льны, -ая, -ае (спец.).

1. Які складаецца з дзвюх семядоль.

Двухдольныя расліны.

2. у знач. наз. двухдо́льныя, -ых. Клас пакрытанасенных раслін, зародак якіх складаецца з дзвюх семядоль.

3. Які складаецца з дзвюх рытмічных долей, частак.

Д. памер верша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насе́ннік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Расліна або яе плод, пакінуты на насенне.

Агурок-н.

2. Участак, прызначаны для вырошчвання раслін на насенне (спец.).

|| ж. насе́нка, -і, ДМ -нцы (да 1 знач.; разм.).

Бульба-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)