eligible

[ˈelɪdʒəbəl]

adj.

1) той, хто мо́жа быць вы́браны або́ прыня́ты (у арганіза́цыю); адпаве́дна кваліфікава́ны; пажада́ны, адпаве́дны

eligible for membership — які́ ма́е пра́ва быць ся́брам

2) які́ ма́е пра́ва

eligible voter — асо́ба, яка́я ма́е пра́ва галасава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

únterschriftsberechtigt

a які́ ма́е пра́ва по́дпісу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Póstsperre

f -, -n пазбаўле́нне пра́ва перапі́скі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Prärogatíve

[ -v3]

f -, -n прэрагаты́ва, выклю́чнае пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gewóhnheitsrecht

n -(e)s звыча́йнае пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórzugsrecht

n -(e)s перава́жнае пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Völkerrecht

n -(e)s міжнаро́днае пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wáhlberechtigt

a які́ ма́е пра́ва го́ласу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dáseinsberechtigung

f -, -en пра́ва на існава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stráfrecht

n -s, -e крыміна́льнае пра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)